De drie verhalen De uitvreter, Titaantjes en Dichtertje werden tijdens het leven van Nescio (pseudoniem van J.H.F. Grönloh) slechts enkele malen herdrukt, de laatste keer samen met het in 1946 verschenen Mene Tekel. Intussen behoren deze vertellingen met de zo eigen relativerende en melancholieke kijk op idealen, hoge verwachtingen en wereldbestormers tot het mooiste uit de schatkamer van de Nederlandse literatuur.
