Goethe's Faust

Goethe’s Faust is de bekendste bewerking van de zestiende-eeuwse Faustlegende. Deze omvangrijke tragedie is uitgegeven in vier edities: de oer-Faust, dat postuum in 1887 verscheen; een fragment dat in 1790 werd uitgegeven; en deel 1 en 2 die respectievelijk in 1808 en 1832 verschenen. Het verhaal is als volgt: de geleerde dr. Faust is zo ontevreden met het leven dat hij een pact met de duivel (Mephisto) aangaat. In ruil voor onbegrensde kennis en genot staat hij zijn ziel af. Voor een lange tijd geniet Faust van de macht die hiermee gepaard gaat, maar vreemd genoeg wordt hij er niet gelukkiger op.

Johann Wolfgang von Goethe (1749 – 1832) was een Duitse filosoof, wetenschapper, staatsman, roman- en toneelschrijver en dichter. Hij schreef vier romans, epische en lyrische poëzie, vers- en prozadrama, memoires, een autobiografie, literaire en kunstkritieken, en vertogen over plantkunde, anatomie en kleur. Goethe’s debuutroman Het lijden van de jonge Werther (1774) maakte hem op slag wereldberoemd. Faust is zijn magnum opus en volgens velen het grootste werk uit de Duitstalige literatuur. Goethe was onderdeel van de vroeg-romantische beweging Sturm und Drang, waartoe ook Friedrich Schiller behoorde. Deze kunstenaars verheerlijkten het individu en het genie. Later mondde deze beweging uit in het Weimariaans classicisme, dat het gedachtegoed van de romantiek met het classicisme en de vooruitgang verenigde.