Friso Wiegersma beschreef het al in zijn fameuze lied ‘Het dorp’, vertolkt door Wim Sonneveld: het dorp van vroeger is niet meer. Wim Daniëls ging op zoek naar dat vroegere dorp, het dorp van vóór 1970. Hij schrijft over typische dorpsfiguren als de smid, de boer, de kleine kruidenier,
maar ook over de zandweg tussen het koren door, het dorpscafé, de dorpsdrama’s, de dorpspolitiek en andere typische dorpse fenomenen en aangelegenheden. Hij concludeert uiteindelijk dat het dorp niet dood is, maar dat het noodgedwongen is veranderd. Het resultaat is een prachtige biografie van het dorp van weleer en nu – een feest der herkenning voor iedere (ex-)dorpsbewoner.
