Het zwevende schaakbord

Het zwevende schaakbord (1922) is een tragikomische ridderroman die gesitueerd is in de tijd van koning Artur en de ridders van de Ronde Tafel; Couperus zelf karakteriseerde het boek als ‘een soort humoristisch vervolg’ op de Middelnederlandse roman Walewein. Het verhaal is als volgt: omdat Artur en zin ridders zich vervelen, laat de tovenaar Merlijn het zwevende schaakbord verdwijnen. Zo kan Gawein/Walewein weer op queeste en begint een reeks avonturen, waarin ridderlijke trouw, vereerde vrouwen en tovenarij een prominente rol spelen.

Louis Couperus (1863-1923) is een van de belangrijkste auteurs uit de Nederlandse geschiedenis die voornamelijk bekend werd door zijn psychologische romans ‘Eline Vere’ (1889), ‘Noodlot’ (1890) en ‘De stille kracht’ (1900). In zijn romans, die tot op de dag van vandaag nog populair zijn en worden geprezen, schetst Couperus een realistisch beeld van wat er speelde in de Nederlandse samenleving aan het eind van de negentiende eeuw,

Zo werd ‘De stille kracht’ verwerkt tot een televisieserie in 1974, die door miljoenen mensen werd bekeken. In 2015 maakte Ivo van Hove ook een interactieve theatervoorstelling van deze klassieker. Een ander werk, ‘Noodlot’, werd getransformeerd tot televisieserie met niemand minder dan Jeroen Krabbé, Walter van der Kamp, Lex van Delden en Linda van Dyck in de hoofdrollen.