Trojaanse gedachten

Portret van de donkere uithoeken van de menselijke psyche

L’enfer, c’est les autres, zo luidt de indringende conclusie van Sartres

toneelstuk Huis clos. Maar wat als niet de ander, maar de

mens zichzelf tot hel is? Wat als de mens opgaat in de vlammen

van zijn eigen gedachten?

Met haar eerste dichtbundel trekt Gescinska een nieuw register

van haar schrijverschap open. Daarin buigt ze zich over de

breekbaarheid van de menselijke persoon, de fragiliteit van het

eigen ik. Alle gedichten gaan over de grensgebieden van de

geest, waarin de mens op de dool is in zichzelf. In verschillende

cycli schildert Gescinska met poëtische penseelstreken een portret

van de menselijke psyche die aan zichzelf ten onder gaat.

Trojaanse gedachten is een rijke bundel vol leed, en enkele

sprankjes hoop. Gescinska onderwerpt haar eigen leefwereld

aan een scherp poëtisch-filosofisch onderzoek naar de zin en

zinloosheid van ons zijn. Met haar gedichten biedt ze een rauwe

inkijk in de gedachten die ons geselen en de denkbeelden die

ons dragen.