Gordon przewodzi anarchistom, którzy sieją postrach w małym miasteczku. Ich grupa przyciąga zakompleksionych nieudaczników, głównie w młodym wieku, którzy stracili wiarę w sens życia. Przywódca niczym guru sekty obezwładnia młode umysły, by tworzyć nowy porządek świata, oparty na demonicznych ideałach. Treść utworu koreluje z zainteresowaniami Przybyszewskiego, który sam zgłębiał wiedzę na temat okultystycznych praktyk. Przepełnione symboliką „Dzieci Szatana" uznaje się za pierwszą polską powieść satanistyczną.
Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.
Stanisław Feliks Przybyszewski (1868-1927) – polski pisarz, poeta, dramaturg, nowelista okresu Młodej Polski. Na przełomie wieków uznawany za wielki autorytet życia literackiego. Ekscentryk, skandalista i prowokator. Autor wielu powieści publikowanych w języku niemieckim i polskim, m.in.: „Homo sapiens", „Dzieci Szatana", „Synowie ziemi", „Dzieci nędzy", „Krzyk". Okrzyknięty za życia legendą, był jednym z najbardziej znanych polskich pisarzy w Europie.
