Wanneer een kind wordt geboren, ontstaat een taalprobleem. Hoe leg je de wereld uit? Wetenschappelijke traktaten, wiskundige bewijzen, logische gevolgtrekkingen en historische onderzoeken schieten tekort. Misschien is poëzie de enige geschikte taalvorm.
In Hier woon je probeert een man zijn zoon in negenennegentig gedichten voor te bereiden op liefde, evolutie, ijle lucht, bewustzijn, masturbatie, zwaartekracht en nog veel meer. Of probeert hij af en toe ook gewoon moeizaam contact maken. Het kind lijkt soms te antwoorden, maar meestal niet. De moeder wacht hen op.
