„Spowiedź” Lwa Tołstoja, napisana w latach 1879-1880, stanowi świadectwo przemiany światopoglądowej, której autor doświadczył w tamtym czasie.
Zapewne wielu słuchaczy dostrzeże w jego przemyśleniach własne dylematy dotyczące sensu życia. Kryzys, jaki dotknął Tołstoja nie różni się bowiem od tego, który przeżywało, przeżywa albo będzie przeżywać większość ludzi. Szczególnie interesujące jest jego rozczarowanie wiedzą naukową, zarówno psychologią, jak i naukami ścisłymi, które nie przynoszą odpowiedzi na fundamentalne pytania stawiane sobie przez człowieka.
Na niemal wiek przed francuskimi egzystencjalistami Tołstoj pisał: „Moje życie jest jakimś głupim i ponurym żartem, który ktoś mi zrobił”. Dla miłośników Jeana-Paula Sartre’a słowa te brzmią znajomo niczym słynna fraza: „Absurdem jest, żeśmy się urodzili, i absurdem, że umrzemy”.
