In ‘Altijd roomboter’ schetst Nelleke Noordervliet het leven van haar overgrootmoeder Engelbertha Teljeur-Wiggelaar, die ze zelf nog gekend heeft. Engelbertha overleed op 97-jarige leeftijd, bij de pinken en vinnig. Sommige dingen waren bekend: haar oudste dochter werd verwekt door een heer van stand. En Abraham Teljeur, een jonge zilversmid, ontfermde zich over de ongehuwde moeder. Andere dingen zocht Noordervliet op in archieven en bibliotheken. Naar veel moest ze raden. Wat veranderde er in dat lange leven? In Nederland. Voor vrouwen. Voor arbeiders. Hoe worden familieverhalen overgeleverd? En familietrekken? In een mengeling van memoire, geschiedschrijving, fictie en essay komt het portret van ‘ouwe oma’ Teljeur en haar nageslacht tot leven en trekt Noordervliet de lijnen naar de tijdgenoten en naar de lateren.
