De vijf van Whitechapel
De verborgen levens van de vrouwen die werden vermoord door Jack the Ripper
Om bogen
De vijf van Whitechapel is een fascinerend en bloedstollend geschiedenisboek over victoriaans Londen, en een prijswinnende moderne klassieker over de slachtoffers van de moordzaak die de wereld al anderhalve eeuw in haar greep houdt: de zaak-Jack the Ripper
'Een indrukwekkend staaltje vrouwengeschiedenis'
Trouw
'Rubenhold beschrijft het allemaal in de soepele, beeldende stijl van de romancière die ze óók is.'
VPRO Gids
'
De vijf van Whitechapel is een sterk staaltje sociale geschiedenis opgehangen aan een van de beruchtste moordzaken ooit. Rubenhold richt zo een klein monument op voor deze vrouwen, die zoveel meer waren dan alleen het slachtoffer van een seriemoordenaar.'
****
De Standaard
Polly, Annie, Elizabeth, Catherine en Mary Jane zijn vijf compleet verschillende vrouwen en hebben elkaar nooit ontmoet. Toch zijn ze beroemd om dezelfde reden: ze werden allemaal in 1888 vermoord. Hun moordenaar is nooit gepakt, maar de naam die de pers voor hem bedacht kennen we tot op de dag van vandaag: Jack the Ripper.
Het verhaal van Jack the Ripper houdt ons al ruim een eeuw in de ban. Elke dag zijn er in de Londense wijk Whitechapel rondleidingen langs de plekken waar 'de vijf' werden vermoord. Maar over de vrouwen zelf weten we vrijwel niets. Met diepgaand bronnenonderzoek en een geweldige vertelstijl neemt Hallie Rubenhold je mee naar victoriaans Londen, de stad – en het jachtterrein – van Jack the Ripper, en zet ze alles wat je over deze zaak dacht te weten op zijn kop. Na bijna anderhalve eeuw krijgen Polly Nichols, Annie Chapman, Elizabeth Stride, Kate Eddowes en Mary Jane Kelly eindelijk zelf een stem in hun wereldberoemde verhaal.
In de pers
'Een indrukwekkende biografie van de slachtoffers van Jack the Ripper beschrijft de erbarmelijke omstandigheden waaronder deze vrouwen leefden.'
Trouw
'Een mijlpaal.
De vijf van Whitechapel is een onberispelijk werk over sociale geschiedenis; Rubenholds beschrijvingen van victoriaanse werkhuizen, sloppenwijken en bordelen behoren tot de levendigste die ik ooit heb gelezen. Maar het is ook een feministisch statement. De zorg en precisie waarmee ze deze vrouwen beschrijft – haar hardnekkige weigering om te accepteren dat zij 'slechts prostituees' waren – herstelt hun waardigheid en menselijkheid, en legt daarmee op krachtige wijze de vrouwenhaat bloot die zo lang de basis is geweest van de Ripper-mythe.'
The Guardian
'Ontvangt terecht geweldige recensies: dit uitstekend onderzochte boek laat je niet meer los.'
The New York Times
'Deze vrouwen verdienen het om gezien te worden als meer dan verminkte lichamen in een victoriaans steegje. Dit beklijvende boek is een eerste stap naar eerherstel.'
The Sunday Times
