Proza poetycka o kobiecie, która poszukuje swojego miejsca w teraźniejszości, równocześnie nie mogąc uwolnić się od trudnych i sugestywnych obrazów przeszłości. Czuje oraz doświadcza wyjątkowo intensywnie, ale ten dar musi okupić dużą dozą cierpienia. Kobieta tęskni za tajemniczym M., osobą, która odmieniła jej postrzeganie świata, wraca pamięcią do starego domu, wspomina sztukę.
Refleksyjna, intymna historia przekazana za pomocą różnych gatunków literackich. Autorka oddaje hołd pamięci i uczuciowości człowieka, a także wyjątkowości i potędze natury.
Joanna Sarnecka – antropolożka kultury, animatorka, opowiadaczka w grupie Opowieści z Walizki (opowiescizwalizki.pl). Działa w lokalnych NGO jako prezeska Fundacji na Rzecz Kultury „Walizka" oraz w Stowarzyszeniu Sztetl Dukla. Prowadzi zajęcia teatralne i opowieściowe dla różnych grup. Tańczy butoh. Matka trzech ciekawych osób. Mieszka koło Dukli.
