Dziurdziowie

Pietrusia podczas nieobecności ukochanego Michałka, opiekuje się swoją niewidomą babcią. W tym czasie staje się obiektem westchnień Stepana Dziurdzi. Gdy dziewczyna odrzuca zaloty mężczyzny, ten wpada w obsesję jej zdobycia. Po powrocie Michałki wszystko powinno wrócić na właściwe tory. Jednak zazdrość, urażone ego i chęć zemsty przyświecają kolejnym działaniom Stepana. Jego nowy cel jest jasny: zniszczyć Pietrusię. Przy wykorzystaniu mentalnej ciemnoty zabobonnych chłopów jego pragnienia mają szansę się ziścić...

Akcja "Dziurdziów" gna jak we współczesnych kryminałach! Orzeszkowa ukazuje dno ludzkiej nędzy i krzywdy. Nie waha się przed opisem najbardziej drastycznych scen, ilustrujących okrucieństwo, pijaństwo i zbrodnię. Z kart powieści wypłyną najmroczniejsze ludzkie żądze...

Eliza Orzeszkowa (1841-1910) – polska powieściopisarka, nowelistka, publicystka okresu pozytywizmu. Pisała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Wiele miejsca we wczesnej twórczości zajmował problem emancypacji kobiet. Pierwsze utwory Orzeszkowej realizowały wzorzec powieści tendencyjnej i nie odznaczały się dużymi walorami artystycznymi. Kolejnym etapem twórczości pisarki był realizm. W rozprawie „O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle" przedstawiła założenia powieści realistycznej. Bogate obserwacje społeczne i przemyślenia na temat sytuacji człowieka w społeczeństwie znalazły odzwierciedlenie w jej największym dziele – „Nad Niemnem". Orzeszkowa była aktywna w środowisku literackim. Utrzymywała kontakty m.in. z Marią Konopnicką, z Leopoldem Méyetem i Zygmuntem Miłkowskim. W 1905 roku była nominowana do Nagrody Nobla, którą ostatecznie otrzymał Henryk Sienkiewicz.