Stracone złudzenia. Wielki człowiek z prowincji w Paryżu.

Francja, lata 1821-22 (okres Restauracji Burbonów).

Nawiązany w Angoulême romans Lucjana Chardona z panią de Bargeton po przyjeździe do Paryża szybko się kończy. Pozbawiony wsparcia kochanki Lucjan boryka się z nędzą; od całkowitej depresji ratuje go znajomość z filozofem Danielem d'Arthezem i gronem jego przyjaciół, początkujących artystów i pisarzy. Lucjana kusi jednak szybki i łatwy sukces, wkracza więc w skorumpowany świat dziennikarstwa – pisze artykuły, które odnoszą sukces, żyje w luksusie opłacanym pieniędzmi jego szwagra Dawida oraz pożyczkami, i zakochuje się w aktorce Koralii.

Podpisywanie artykułów prasowych nazwiskiem „Lucjan de Rubempré” nie przybliża go do uzyskania oficjalnego prawa do noszenia panieńskiego nazwiska matki. Ten przywilej może uzyskać tylko od króla. Lucjan porzuca więc liberalną prasę na rzecz rojalistycznych gazet, które wspierają rząd. Konsekwencje tego kroku będą bardzo znaczące...