Czerwone buciki

Karusia jest małą, ubogą dziewczynką. Gdy umiera jej matka, lituje się nad nią zamożna dama i przygarnia ją do siebie. Dziewczynka opływająca od tego czasu w dostatek zdaje się nie doceniać otrzymanej od losu szansy. Ma tylko jedną obsesję, czerwone buciki, które widziała na stopach małej księżniczki. Kiedy Karusia podstępem zdobywa upragnione buciki, te zdają się przejmować nad nią panowanie. Dziewczynka zapomina o całym świecie, nie opiekuje się należycie kobietą, której zawdzięcza wychowanie. Chce tylko tańczyć, tańczyć i tańczyć... Śliczne czerwone buciki prowadzą dziewczynkę w najmroczniejsze zakamarki ludzkiej natury. Czy uda jej się z nich wyzwolić?

Hans Christian Andersen (1805-1875) – duński pisarz i poeta. Pochodził z biednej rodziny, był synem szewca i praczki. Od dzieciństwa cechował się bogatą wyobraźnią. Marzył o tym, by tworzyć. W wieku 14 lat wyjechał z domu do Kopenhagi, by uczyć się i pisać. Debiutował zbiorem opowiadań „Młodzieńcze próby" (1822). Wiele podróżował po Europie. Wydał kilka powieści, tomików wierszy oraz ponad trzydzieści utworów dramatycznych. Międzynarodową sławę przyniosły mu dopiero baśnie. Łącznie napisał ich blisko 150. Część z nich to zapisy znanych Andersenowi utworów ludowych. Wiele z baśni ma charakter autobiograficzny, jak np. „Brzydkie kaczątko", i przeznaczonych jest dla osób dorosłych, a tylko nieliczne nadają się do czytania najmłodszym. Do najbardziej znanych baśni Andersena należą m.in.: „Mała syrenka", „Nowe szaty cesarza", „Calineczka" i „Królowa Śniegu". Baśnie zostały przetłumaczone na ponad 100 języków, a ich nowe adaptacje ukazują się także współcześnie.