'Van wie heb je leren praten?' was de eerste vraag die mensen aan Claudia Durastanti stelden wanneer ze hoorden dat haar ouders allebei doof waren. 'In welke taal droom je?' vroegen ze toen ze hoorden dat ze op haar zesde van Brooklyn naar het Italiaanse platteland was verhuisd.
De vreemdelinge is een unieke combinatie van autobiografie, reisverhaal, lyrische essayistiek en fictie, waarmee de zeer talentvolle
auteur Claudia Durastanti haar naam vestigde in Italië. Ze beschrijft in deze roman haar eenzaamheid en haar zoektocht naar de gevolgen van klasse, seksualiteit, geestelijke gezondheid en kunst op haar bestaan. Ze keert terug naar de euforische jaren zestig waarin haar ouders elkaar ontmoetten en gaat in op haar haast dystopische bestaan in het Londen van na de brexit. De vreemdelinge is een roman over stilte - de stilte van doofheid, de stilte van een immigrant - en hoe die kan worden getransformeerd door de liefde voor taal.
