Koncern Autokracja. Dyktatorzy, którzy chcą rządzić światem
Tietoa kirjasta
Wydaje nam się, że wiemy, jak wygląda państwo autokratyczne: na czele stoi wszechmocny przywódca. Kontroluje on policję polityczną. Policja grozi ludziom przemocą. Są źli kolaboranci i kilku odważnych dysydentów.
Ale w XXI wieku rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej. Dziś autokracja to nie jeden dyktator, ale wyrafinowane sieci złożone z podatnych na korupcję struktur finansowych, technologii nadzoru i profesjonalnych propagandystów.
Te nowoczesne reżimy rządzą dziś Chinami, Rosją, Iranem i wieloma innymi krajami. Do tego powiązane są one licznymi interesami. Skorumpowane firmy w jednym kraju współpracują ze skorumpowanymi firmami w innych. Policja w jednym autorytarnym kraju może uzbrajać i szkolić policję w innym, a propagandyści dzielą się zasobami i tematami, wbijając ludziom do głów te same wiadomości o słabości demokracji, złej Ameryce i Unii Europejskiej.
Ani międzynarodowa krytyka ani sankcje gospodarcze nie są już skutecznymi sposobami na autokratów. Nawet masowe ruchy opozycyjne, od Wenezueli przez Hongkong po Moskwę, mają dziś znacznie utrudnione zadanie. Członków „koncernu autokracja” nie jednoczy bowiem ideologia, taka jak komunizm, ale pragnienie władzy, bogactwa i bezkarności. W swojej bardzo aktualnej i przejmującej książce Anne Applebaum - laureatka Nagrody Pulitzera, bestsellerowa autorka New York Timesa, publicystka The Atlantic - wzywa demokratyczne rządy oraz nas samych do fundamentalnej przemiany polityki i wartości w celu zwalczania nowego rodzaju zagrożenia.
Anne Applebaum - amerykańsko-polska dziennikarka, felietonistka “The Washington Post”, pisarka specjalizującą się w historii komunistycznej i postkomunistycznej Europy. Absolwentka Uniwersytetu w Yale oraz London School of Economics, gdzie obecnie jest wykładowcą. Autorka książek „Czerwony głód”, „Za żelazną kurtyną” „Gułag”, za którą w 2004 roku zdobyła nagrodę Pulitzera w. Zarówno „Gułag”, jak i „Za żelazną kurtyną” były nominowane do nagrody National Book Award. Nagrodzona Lionel Gelber Price za „Czerwony głód” (2018). Pracowała w „The Washington Post”, była zastępcą redaktora naczelnego magazynu „Spektator” oraz korespondentką „The Economist” w Warszawie. Wykładała na wielu uniwersytetach, w tym Yale, Harvard, Columbia, Oxford, Cambridge, Zurych i Humboldt. Obecnie jest wykładowczynią w Johns Hopkins University w Baltimore. Pisze regularnie do “The Washington Post”, “New York Review of Books”, “Gazety Wyborczej”, “Foreign Affairs”. Mieszka w Londynie, Warszawie i Chobielinie pod Bydgoszczą. Jej mężem jest Radosław Sikorski – minister spraw zagranicznych RP, mają dwóch synów.