Pułkownik Chabert
Tietoa kirjasta
Czy chwała bohaterów kiedyś się kończy?
Pułkownik Chabert wraca po latach służby podczas wojny napoleońskiej. Pola bitwy to jedyna znana mu rzeczywistość. Jednak wojna kiedyś się kończy, a życie będzie trwało nadal. Wydaje się, że tego pułkownik Chabert nie przewidział, a normalność zaczyna go przerastać. Czy uda mu się przetrwać z dala od poligonu?
Wnikliwy portret XIX-wiecznej Francji, miejskich i społecznych przeobrażeń. Trudnych, fascynujących i skomplikowanych relacji, w których każdy człowiek posiada w sobie skłonność do zła.
Honoré de Balzac francuski pisarz określany mianem „mistrza realizmu", który żył w latach 1799-1850. Dzieciństwo spędził na prowincji, studiował prawo w Paryżu, ale swoje życie poświęcił pisaniu. Był tytanem pracy, pisał po kilkanaście godzin dziennie. Czynnie uczestniczył w życiu literackim. Jego największe dzieło to cykl „Komedia ludzka", w którym przedstawił czasy od rewolucji francuskiej do rządów Ludwika Filipa. W prozie łączył elementy realizmu z romantyzmem. Portretował kobiety po trzydziestce, mężatki – stąd popularne sformułowanie „kobiety w wieku balzakowskim". W Polsce pisarstwo Balzaca upowszechnił Tadeusz Boy-Żeleński, który przetłumaczył i wydał znaczną część „Komedii ludzkiej". Debiutował w 1829 roku utworem „Szuanie". Jedne z jego słynnych powieści to m.in. „Ojciec Goriot", „Stracone złudzenia" czy „Eugenia Grandet". Autor zasila grono najwybitniejszych twórców pierwszej połowy XIX wieku.
