Een meeslepende roman over rouw, geloof en genezing, zoals alleen Karen Kingsbury die kan schrijven.
‘Tot de maan en terug’ is weer een heerlijke roman van Karen Kingsbury, ontroerend en romantisch.
‘Lieve Jenna, zoals elk jaar heb ik je een brief geschreven. Voor het geval dat je vandaag naar de herdenkingsdienst komt. Voor het geval dat jij mij net zo graag wilt vinden als ik jou…’ Zo begint de brief die Ashley Baxter vindt. Hij is niet voor haar bedoeld, maar door een knappe vreemdeling tussen het ijzerdraad van een hek gestoken.
Die vreemdeling is Brady Bradshaw. Hij was nog een kind toen hij zijn moeder verloor tijdens een verschrikkelijke tragedie. Bij een herdenking ontmoette hij Jenna, die haar beide ouders was verloren. In de prachtige uren die volgden kregen ze een hechte band, maar daarna hebben ze elkaar nooit weer gezien. Nu, tien jaar later, hoopt Brady Jenna weer te vinden.
Ashley wil Brady daar graag bij helpen. Maar kan haar gezin wel begrip opbrengen voor het feit dat ze opeens zoveel tijd besteedt aan een wildvreemde? En kan er genezing en liefde opbloeien tussen het puin van een verwoest verleden?
