Direct bij verschijnen in 1721 was Perzische brieven van Montesquieu een overdonderend succes. Begrijpelijk, want voor talloze lezers ontsloot Montesquieu met zijn sprankelende beschrijvingen het Europese leven in de achttiende eeuw en opende hij het raam voor een nieuwe visie op de wereld. Usbek en Rica – twee Perzen in Parijs – kijken hun ogen uit in de westerse wereldstad, en schrijven elkaar brieven over wat er allemaal gebeurt in het vitale leven daar. Ze lijken de westerse samenleving enorm te bewonderen, maar voor de goede verstaander is het duidelijk dat er flink wat kritiek wordt geleverd op wat ze aantreffen en dat er behoorlijk de spot wordt gedreven met de menselijke dwaasheid. Dat maakt Perzische brieven tot een klassiek literair meesterwerk en een kraamkamer van de nieuwe wijsbegeerte, de Verlichting.
