Houellebecq

Biografia jednego z czołowych europejskich pisarzy, a zarazem prowokatora, który nigdy nie odkrywa wszystkich kart. Choć zdawałoby się, że najbardziej kocha mówić o sobie. W czym więc tkwi fenomen Michela Houellebecqa, laureata Nagrody Goncourtów? Na pewno nie tylko w jego genialnych powieściach...

Gdy w 1998 roku powieść „Cząstki elementarne” podbiła listy bestsellerów, jej autor, Michel Houellebecq, uzyskał rzadki w świecie literatury status supergwiazdy. Od tego czasu w ślad za sukcesem przyszły skandale, nagrody i miano najchętniej czytanego współczesnego francuskiego pisarza. Houellebecq na oczach świata upadał, podnosił się i dojrzewał, chociaż niektórzy skłonni byliby powiedzieć, że miało to więcej wspólnego ze starzeniem się sera niż z dochodzeniem do pozycji nobliwego mistrza.

Ćwierć wieku od powieściowego debiutu, bogatszy o Nagrodę Goncourtów, Legię Honorową, dwa rozwody i trzecie małżeństwo Houellebecq wciąż uchodzi za pisarza-prowokatora. Być może to właśnie ta publiczna persona jest jego najważniejszym artystycznym performance’em. Ale im bardziej Denis Demonpion (również laureat Goncourtów, tyle że w dziedzinie biografistyki) stara się dotrzeć do sedna fenomenu zwanego „Michel Houellebecq”, tym bardziej bohater jego książki próbuje mu uciec. Po przeprowadzeniu wywiadów z blisko 150 osobami i odkryciu masy niepublikowanych wcześniej materiałów pościg za pisarzem zaczyna przemieniać się w polowanie…

„Houellebecq” Denisa Demonpiona to najnowsza biografia jednego z czołowych i najbardziej niejednoznacznych europejskich intelektualistów XXI wieku, oskarżanego o szowinizm, islamofobię, a nawet marne relacje z własną matką. Jednocześnie to portret przenikliwego krytyka społecznej alienacji w dobie Internetu, pornografii na żądanie i upadku burżuazyjnego świata Zachodu.

Denis Demonpion jest również autorem uhonorowanej Nagrodą Goncourtów biografii J. D. Salingera („Salinger intime”, 2018), jako dziennikarz pisał m.in. dla „Paris-Match” i „Libération”.