Bloeit de belangstelling voor de geschiedenis weer op? Integendeel, betoogt Marita Mathijsen in De afwezigheid van het verleden. De discussie over de canon en het pleidooi voor een nationaal geschiedenismuseum zouden kunnen wijzen op hernieuwde interesse. Ze constateert dat dit maar valse schijn is. Onze eigen geschiedenis laat ons Siberisch, hetzelfde geldt voor die van ons landschap en onze gebouwen. De overheid kijkt met een onverschillig mombakkes toe hoe historische straten veranderen in reclamegalerijen. Vlooienmarkten zijn de stille getuigen van onze desinteresse: voor een appel en een ei verpatsen we zelfs de fotoalbums van onze grootouders.
