Gövdesi kocaman, dalları okulun bahçesine sarkan, mutlu mu mutlu bir ağaçtı Koca Çam. Kuşlar paylaşamazdı onu, martılar ve kargalar kavga eder dururdu. Bir gün çocuklar fark etti bu durumu, ama ne yazık, onlar da unutmuştu doğanın rengarenk uyumunu. Bağırış çağırış gaklamalar, birbirine karıştı tüm notalar. Koca Çam şöyle bir salladı dallarını, bu orkestranın birlikte çalmayı öğrenme zamanıydı.
