Als Eleonore van Aquitanië in onze tijd had geleefd, zou ze continu voer voor de roddelpers zijn geweest. Ze zou koningshuizen te schande hebben gemaakt. Maar voor veel vrouwen zou ze ook een icoon zijn, een voorbeeld van moed en doortastendheid. Een vrouw die bleef vechten, die zich niet de mond liet snoeren door haar bekrompen omgeving en volhield tot ze had gekregen waarop ze recht had. Geen middel werd daarbij geschuwd, ze ging zelfs mee op kruistocht om haar eigen leger aan te voeren.
