Jak bardzo można być samotnym? Dziesięcioletnia Janeczka przekonuje się o tym boleśnie. Jej życie jest pasmem niepowodzeń. Traci rodzinę, potem mamę, nagle zostaje sierotą. Jest teraz sama. W wielkim, obcym mieście. W obcej szkole i nieprzyjaznej klasie. Czy zostanie oddana do Domu Dziecka? Janeczka tego boi się najbardziej.
Ale czasami nieszczęście nie jest końcem wszystkiego. Często staje się początkiem czegoś nowego, a nawet lepszego. Od którego nie trzeba będzie nigdzie uciekać. Tak się dzieje z Janeczką. Znajduje zupełnie niespodziewanie nowy dom i serdeczność.
Opowieść o potrzebie miłości i przyjaźni. I o mądrości nadziei.
