Kameleon onderneemt een roadtrip naar een mogelijke vrouwelijke identiteit, die ergens tussen lichaam en taal geconstrueerd wordt. Via een veelheid aan herinneringen, gedaanten en landschappen wordt als kon het bereisd worden het domein van een meisjeslichaam verkend, en steeds weerklinkt dezelfde, naïeve wens naar een symbiotisch bestaan, dat ondanks de rekbaarheid van poëzie net niet bereikt kan worden.
