Jak żyć? Jak realizować się w swoim czasie, zawodzie, specjalności? Co zrobić, by nie zatracić własnej tożsamości, a jednocześnie pielęgnować dobre relacje z otoczeniem? Bohaterowie tej refleksyjnej powieści podejmują kolejne zawodowe wyzwania i wypełniają swoje codzienne obowiązki, ale wciąż zadają sobie pytania o prawdziwy sens tego wszystkiego.
Przed tobą wielowątkowa opowieść o emocjach ludzi, którzy mają dość udawania, że są szczęśliwi, że są spełnieni w domu, w pracy, w związkach… Jeśli szukasz mądrej lektury, poruszającej uniwersalne prawdy o ludzkiej egzystencji i masz słabość do zapisek w formie dziennika, oto książka właśnie dla ciebie.
„ – Nie jestem w formie, fakt – mówił cicho, bez emocji. – A coś trzeba robić, nie? Musi cię być pełno, tu, tam… Jest takie powiedzenie: «Nie stać w miejscu». Ja bym to zmienił, zmieniłbym na: «nie zapominaj, że masz się obracać». Tak, stary, obroty. Bo my nie idziemy – obracamy się! Obracamy, przyjacielu, obracamy! Pokolenie na 78 obrotów. Longplay. A!...”
Maciej Bordowicz (ur. 16 września 1941 w Mińsku Mazowieckim, zm. 6 października 2009 r. w Warszawie) – polski pisarz, aktor, reżyser filmów, sztuk teatralnych, telewizyjnych i słuchowisk. Absolwent Wydziału Aktorskiego i Reżyserskiego PWST w Warszawie. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
