Οι άνθρωποι λένε συχνά πως η πανδημία COVID-19 είναι πρωτοφανής. Εντούτοις, φέρει ομοιότητες με άλλες πανδημίες, ακόμη και με άλλες ασθένειες όσο και με ψυχοπιεστικές ή τραυματικές καταστάσεις. Πράγματι, κάθε στρεσογόνος και τραυματική εμπειρία ρίχνει φως σε όλες τις υπόλοιπες, μιας και βρισκόμαστε στην αιχμή της επιστήμης του στρες και του ψυχολογικού τραύματος.Στο βιβλίο αυτό υποδεικνύουμε με ποιο τρόπο η τρέχουσα πανδημία συνυφαίνεται με αυτήν την επιστήμη, ωφελώντας την και συνεισφέροντας σε αυτή. Με άλλα λόγια, παρότι κάθε άτομο και κάθε κοινότητα νιώθουν να υποφέρουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο μέσα στην πανδημία, μπορούν να επωφεληθούν από τη συλλογική σοφία που συγκεντρώνουν άλλα πεδία ανθρωπίνων δεινών. Δύο επιστήμονες προερχόμενοι από διαφορετικά υπόβαθρα και μέρη του κόσμου συναντώνται σε αυτό εδώ το βιβλίο, συγχωνεύοντας τη γνώση τους πάνω στον εγκέφαλο, το πνεύμα και το σώμα, αναφορικά με την πανδημία. Αμοιβαία, καθώς υπάρχει αλληλοεπικάλυψη μεταξύ όλων των τραυματικών εμπειριών, τα διδάγματα της πανδημίας πρόκειται να αποβούν ωφέλιμα και για άλλες στρεσογόνες και τραυματικές καταστάσεις. Ως εκ τούτου, το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου δύναται να συσχετιστεί με κάθε τραυματική εμπειρία.Το βιβλίο παρουσιάζεται με μια συγκεκριμένη σειρά. Το κεφάλαιο 1 μελετά προγενέστερες τραυματικές καταστάσεις, ενώ το κεφάλαιο 2 πραγματοποιεί σύγκριση εκείνων με την τρέχουσα πανδημία. Το κεφάλαιο 3 εισάγει τους όρους του στρες και του τραύματος κι επισημαίνει το ρόλο τους στον καιρό της πανδημίας. Τα κεφάλαια 4 έως 6 διερευνούν το εύρος των διεργασιών κι επιπτώσεων του στρες και του τραύματος από το κυτταρικό μέχρι το κοινωνικό επίπεδο. Το κεφάλαιο 7 εξετάζει τη διαλεκτική μεταξύ θανάτου και ανθεκτικότητας, ενώ το κεφάλαιο 8 κάνει μια επισκόπηση των προηγούμενων κεφαλαίων αποδίδοντας μια σφαιρική εικόνα τους. Τέλος, το κεφάλαιο 9 αποκαλύπτει πώς θα μπορούσε κανείς να ξεπεράσει τις ψυχολογικές συνέπειες της πανδημίας COVID-19 με το βέλτιστο δυνατό τρόπο.
