Słudzy radości

Apostołowie są naocznymi świadkami Jezusa. Tylko ten, kto Go zna, kto zna Jego słowa i czyny, kto sam w czasie długich dni i nocy doświadczył wspólnoty z Nim – tylko ten może Go zanieść innym. Ta zasada i dziś nie straciła nic ze swej aktualności.

Ostatnie przesłanie o drogach kapłaństwa i przyszłości Kościoła Joseph Ratzinger (1927–2022) często zatrzymywał się w swoich homiliach nad tajemnicą powołania kapłańskiego. Wyrażał w nich swoje przemyślenia zarówno o istocie tej drogi życia, jak również o problemach, które dotykają kapłaństwa urzędowego i chrześcijaństwa.

Ratzingerowe medytacje odnoszące się do fragmentów Pisma Świętego pokazują to, co najistotniejsze w myśli bawarskiego Teologa: pozwolić Bogu przemówić tak, aby Jego słowo przemieniało życie. Z jego refleksji można też wyczytać, w jaki sposób rozumiał on powołanie do bycia księdzem, a potem także biskupem i w końcu papieżem.

Lektura niniejszych kazań pozwala zarówno wgłębiać się w meandry Bożego przesłania do nas, jak i uczyć się, w jaki sposób czytać i głosić Słowo. Taka lekcja przyda się dzisiaj w Kościele każdemu, nie tylko księżom, ale również wszystkim wierzącym, którzy swoje bycie chrześcijanami traktują na serio, przyjmując na siebie radosny obowiązek i zaszczyt słuchania Boga i mówienia o Nim.

Ks. prof. Robert J. Woźniak