Ruud sluit zichzelf buiten. Stom maar geen ramp, want hij kan het huis van zijn overleden moeder in. Hij en zijn zus zijn bezig haar spullen op te ruimen. In haar nalatenschap vinden ze de foto's die ze met haar Kodak maakte. Wanneer Ruud naar een oude strandfoto kijkt, is het alsof hij de stemmen van vroeger weer hoort. En beweegt daar niet iets? Voor hij het weet gaat hij zo in de afbeelding op dat hij er in verdwijnt. Hij hoort de vliegers klapperen in de wind. Als hij omhoog kijkt, ziet hij ze boven zich in de lucht. Hij is in de foto!
Bij terugkomst gelooft natuurlijk niemand hem, al is het vreemd dat hij zomaar was verdwenen. Hij wil bewijzen dat hij echt het vermogen bezit in en uit een beeld te stappen. Daarom zal hij een broche van zijn moeder uit het verleden mee naar het hier en nu proberen te nemen. Maar wat doet hij als hij ineens de kans krijgt om daar te blijven, bij een geliefde uit zijn eigen jeugd?
