Don Quichot

Don Quichot is een Spaanse epische roman van Miguel de Cervantes. Het werd oorspronkelijk in twee delen gepubliceerd, in 1605 en 1615. Het wordt beschouwd als een grondlegger van de westerse literatuur en wordt vaak bestempeld als de eerste moderne roman en een van de grootste werken ooit geschreven. Don Quichot is ook een van de meest vertaalde boeken ter wereld en een van de best verkochte romans aller tijden.

De plot draait om de avonturen van een lid van de laagste adel, een hidalgo uit La Mancha genaamd Alonso Quijano, die zoveel ridderromans leest dat hij gek wordt en besluit een dolende ridder (caballero andante) te worden om de ridderlijkheid nieuw leven in te blazen. dien zijn natie, onder de naam Don Quixote de la Mancha. Hij rekruteert als schildknaap een eenvoudige landarbeider, Sancho Panza, die een unieke, aardse humor toevoegt aan de verheven retoriek van Don Quixote. In het eerste deel van het boek ziet Don Quichot de wereld niet zoals die is en stelt hij zich liever voor dat hij een ridderlijk verhaal beleeft dat bedoeld is voor de annalen aller tijden. Zoals Salvador de Madariaga echter opmerkte in zijn Guía del lector del Quijote (1972 [1926]), verwijzend naar "de sanchificatie van Don Quichot en de Quichotisering van Sancho", terwijl "Sancho's geest opstijgt van realiteit naar illusie, daalt Don Quichot's geest af. van illusie naar realiteit".

Dit boek bevat ook een bespreking van het leven en werk van Miguel de Cervantes.