Dublinezen

Dublinezen is weliswaar het eerste werk van Joyce,

maar allerminst eenvoudig. Het wordt altijd

een verhalenbundel genoemd, maar is in feite

een suite van epifanische inkijkjes in de verlamde

ziel van de Dublinees in het begin van

de twintigste eeuw. Het werk is nauw verbonden

met de romans van Joyce, met name met Ulixes,

dat ooit zelfs begon als verhaal voor Dublinezen.

De verhalen zijn geschreven in wat Joyce zelf

een stijl van ‘scrupulous meanness’ noemde:

nauwgezette karigheid en nietsontziende narigheid.

Hij schreef er een slordige tien jaar aan,

en het is de kiem waaruit al zijn andere werk

is gegroeid. Inmiddels is het klassieke werk

honderd jaar oud en zijn de stilistische vernieuwingen

misschien gemeengoed geworden in de wereldliteratuur, maar zoals

Joyce het kon, kan niemand anders het.