Przeszłość jest jak otchłań: w jej ciemności łatwo się zatracić. Zwłaszcza, kiedy trzeba ją zgłębić, by poznać tajemnicę własnej klęski, dojść skrytego w mroku źródła katastrofy...
Jeden mężczyzna, niepotrafiący pogodzić się ze śmiercią dziecka. Drugi, próbujący rozwikłać zagadkę samobójstwa brata i zniknięcia ojca. Obydwaj będą musieli wejść w przeszłość i zmierzyć się z tym, co się w niej kryje: z traumą utraty sensu i absurdem przyrodzonego człowiekowi zła. Z odpowiedziami, które powodują jedynie większe cierpienie. Będą musieli poznać nawet najgłębsze odcienie tego mroku. Odwiedzić zalane wiecznym deszczem miasta i opustoszałe domy. Spotkać umarłych, którzy wracają pomiędzy żywych i żyjących, którzy umarli za życia...
Wojciech Gunia – urodził się w 1983 r. w Nowym Sączu. Ukończył wydział polonistyki na UJ. Zadebiutował opowiadaniem "Wojna" w antologii "Po drugiej stronie — weird fiction po polsku". Publikował także w magazynie "Trans/wizje". Jest autorem bloga "Labirynt z liści", który porusza tematykę melancholii, filozofii oraz psychologii.
