Nathan Sid is het verhaal van een jongen die opgroeit tussen twee culturen: het Indië van de gerepatrieerde vader, moeder en zusjes en het Holland van na de oorlog. Het is een van de klassieken van de zogenaamde tweede generatie.
Een novelle waarin eten, oorlog en natuurgeneeswijze een wonderlijke band aangaan. Nathan Sid was een karnemelkbaby en moest de moederborst ontberen. Galbulten en steenpuisten waren zijn lot. Omdat de twee horoscopen die zijn moeder voor hem had laten trekken vele kwalen voorspelden, stond zijn opvoeding in het teken van zuivering. Ook de smaak van slaag kende Nathan al jong. Pa Sid regeerde met de liniaal en Nathans drie oudere zusters trapten hem op zijn tenen en smoorden hem in hun apenliefde.
Een waarze sat gaat over de schoolherinneringen van een schrijver. De zware gang van een beweeglijk en druk kind dat zich bijkans vertilt aan zijn zware schooltas. Een van de weinige verhalen over dyslectie in de Nederlandse literatuur. Of wel hoe met vallen en opstaan een zwakte wordt overwonnen.
Ook al leerde ik alle gevaarlijke woorden uit het hoofd, de spelling bleef maar niet hangen. Misschien schreef ik steevast als smichsien, ik wist zo goed dat het met twee s-en moest, dat ik er al bij voorbaat één voorplakte.
