‘Wie ben ik als niemand kijkt?’ gaat over de rol van schoonheid en identiteit in het leven van vrouwen boven de veertig. Een van de dingen die vrouwen vanaf deze leeftijd vaak zeggen is ‘dat mannen steeds minder kijken’. Het verdwijnen van de male gaze opent nieuwe deuren en breekt oude concepten. Het geeft ruimte voor verwondering maar ook voor verdriet en verlies.
In dit nieuwe boek probeert Liesbeth Woertman de fictie van het zelf en de rol van het vrouwenlichaam in de oudere levensfasen te doordenken.
‘Dit boek nodigt je uit om je kijk op schoonheid en identiteit te onderzoeken. In de wereld je bijdrage leveren én je innerlijke wereld serieus nemen is wat mij betreft het doel van de derde levensfase. Omgaan met verdriet en verlies en leren genieten van je wijsheid, authenticiteit en waardigheid. Je lichaam meer gaan bewonen en minder objectiveren, minder kijken en meer voelen.’
