Zaklęte pieniądze

Pewien mężczyzna postanawia odpocząć od miejskiego gwaru. Chcąc zaczerpnąć tatrzańskiego powietrza, zagaduje parę górali spotkanych pod Wawelem. Nazajutrz korzysta z ich propozycji podwózki i wspólnie przemierzają trasę w Tatry. Towarzysze dzielą się z miastowym historiami z góralskiej rzeczywistości. Opowiadają o swoim życiu, a także przekazują lokalne legendy o ukrytych w lasach skarbach. A może to coś więcej niż tylko ludowe podania? Może zaklęte pieniądze czekają na odkrycie?

Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.

Michał Bałucki (1837-1901) – polski pisarz, autor komedii i powieści. Wykształcenie zdobywał na Uniwersytecie Jagiellońskim – początkowo z matematyki, a następnie z literatury. Stale związany był z Krakowem, który pojawia się w wielu jego utworach. Należał do tzw. pokolenia przedburzowców. Odrzucał romantyczną i mesjanistyczną narrację, wyczekując radykalnej zmiany w historii. Aresztowany pod koniec powstania styczniowego, spędził rok w więzieniu. W latach 60. XIX wieku został piewcą pozytywistycznych idei. Krytykował zakłamanie mieszczaństwa, wytykał niesprawiedliwości klasowe. Zasłynął jako twórca komedii. Zginął śmiercią samobójczą w 1901 roku na krakowskich Błoniach. Jego najważniejsze utwory to: „Grube ryby", „Dla chleba", „Pan burmistrz z Pipidówki", „Pańskie dziady".