De Ilias van Homeros

De Ilias is een vroeg-Grieks epos dat toegeschreven wordt aan Homeros. Dit werk is waarschijnlijk eerst mondeling overgedragen en pas later, rond 800 v.Chr., op schrift gesteld. De Illias, Oudgrieks voor ‘Troje’, vertelt over de wrok van Achilles. Aan het einde wordt een korte slotepisode gewijd aan De Trojaanse Oorlog. Legeraanvoerder Agamemnon gebiedt Achilles afstand te doen van Briseïs, die Achilles als krijgsbuit had opgeëist. De Griekse legeraanvoerder had namelijk ook afstand moeten doen van zijn krijgsbuit, Chryseïs, om Apollo tevreden te stellen. Achilles is zo woedend, dat hij zich afzondert en weigert nog verder mee te strijden in de oorlog. Pas naar het einde toe, nadat Achilles verneemt dat zijn vriend (mogelijk geliefde) Patroklos is vermoord door de Trojaan Hektor, mengt hij zich opnieuw in de oorlog om wraak te nemen op Hektor.

Homeros was een Griekse dichter en zanger die leefde van ca. 800 v.Chr. – ca. 750 v.Chr., al is het onzeker of hij werkelijk bestaan heeft. Homeros kan ook een verzamelnaam zijn van meerdere schrijvers. De teksten die aan hem worden toegeschreven zijn de Ilias en de Odyssee, die ca. 800 v.Chr. op schrift zijn gesteld maar daarvoor al hoogstwaarschijnlijk eeuwlang oraal werden overgedragen. Deze epische gedichten spelen zich af ten tijde van de strijd om Troje (1184 v.Chr.). Een groot aantal overgeleverde heldensagen, godenverhalen en mythische vertellingen zijn in deze werken verwerkt. Het zijn de oudst bekende en bewaard gebleven literaire werken van de Griekse letterkunde.