Wat vandaag een druppel is, is morgen een rivier. Wat ooit een vis was, wordt een zoogdier. De mens is ontstaan uit het dier en zal terugkeren tot stof. Dus als alles vervliedt, dan is alles 'niets'.
Tenzij er iets diepers zou zijn wat wél blijft. Wat blijft moet dan buiten de wording staan. Maar als het niet aan verandering onderhevig is, kan het dan nog wel bestáán? Wat blijft, zo lijkt de conclusie te moeten zijn, kan niet 'iets' zijn. In Wat blijft onderzoekt Patricia de Martelaere de ruimte tussen iets en niets.
