Amstelglorie

'Hoera!' schreef Jan Wolkers in zijn dagboek op 8 december 1972,

toen hij van het bestuur van de Amsterdamse volkstuinvereniging

Amstelglorie had gehoord dat tuintje 294 aan hem was toegewezen.

'Spitten, schoffelen en groente kweken!',br>

Voor Wolkers was de volkstuin in de jaren zeventig zijn Hof van

Eden, een weelderig groen paradijs met een klein wit houten

huisje, dat hij vaardig naar zijn hand kon zetten en waar hij in

alle seizoenen voluit leefde. 'We werken in de tuin, ik schrijf,

Karina kijkt mijn werk na en studeert wat, 's avonds drinken we

een whisky met een stukje ijs. Zo is het leven hier in de vrije

natuur, die al met lijsterbessen en mistige ochtenden vol parelende

spinnenwebben en bedauwde planten naar de herfst gaat.'