In De loopgraven van Fifth Avenue beschrijft Gijsen de oorlogsjaren in New York in een reeks memoires, die de sfeer van het tijdsgewricht precies weergeven.
Gijsen geeft een navrant, vaak tragikomisch beeld van de wijze waarop de oorlog werd gevoerd door de naar Amerika uitgeweken Europeanen, ieder in zijn particuliere loopgraaf. Gijsen vertelt een geschiedenis die bestemd was om doodgezwegen te worden. Maar wordt de echte geschiedenis niet meestal verzwegen, omdat wij anders door de grond zouden gaan van schaamte en weerzin?
De loopgraven van Fifth Avenue is niettemin geschreven met bitterzoete mildheid.
