Met zijn gezin trok Dolf Jansen erop uit. Acht maanden weg uit Nederland. Voor beide partijen een vooruitgang. Hij kwam erachter dat er geen zwaarder baantje is dan Mickey Mouse spelen in Disneyland. Hij vroeg zich af waar Amerikanen zich druk over maken. Hij vond uit dat zeiltochtjes niet aan hem zijn besteed. En hij luisterde naar Neil Young, die zijn woede over de oorlog in Irak en de leugens van de president omzette in gierende gitaren. It is what it is gaat over mormonen en aardbevingen, over President's Day en Dick Cheney (vice-president met jachtgeweer!), over Amerikanen die niet dik zijn en Arie Ribbens in de woestijn.
It is what it is is een bewerking van de beste stukken en columns die Dolf Jansen tijdens zijn verblijf in Amerika schreef voor Volkskrant Banen, Havana, Fondsen.org en vele andere bladen.
