Trzech mężczyzn: Polak, Czech i Jugosłowianin spotyka się po latach w małej alpejskiej wiosce. Nie łączą ich turystyczne wspomnienia, a tragiczne wydarzenia z czasów II wojny światowej. Mężczyźni wracają do miejsca, gdzie przed laty poznali się w trakcie przymusowych robót. Mimo że minęło wiele lat, wojenna rzeczywistość odcisnęła trwały ślad na ich psychice. Bolesne wspomnienia odżywają, a bohaterom trudno jest oddzielić przeszłość od teraźniejszości.
W tej krótkiej powieści Fleszarowa-Muskat ukazała tragiczne losy ludzi ocalałych z piekła wojny. Na tle alpejskich krajobrazów mroczna przeszłość splata się z trudną teraźniejszością.
Stanisława Muskat-Fleszarowa – (1919 – 1989) polska powieściopisarka, publicystka, poetka i dramaturg. Po wojnie wyjechała do Gdyni, gdzie zajęła się twórczością literacką oraz pracą w sektorze kultury. Była dziennikarką „Dziennika Bałtyckiego" oraz kierowniczką literacką Teatru Wybrzeże. Debiutowała w 1948 roku poematem historycznym „Sen o morskiej potędze". Przez wiele lat była działaczką PZPR i Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.
Jej dorobek obejmuje ponad 700 utworów i jest niejednorodny. Muskat-Fleszarowa zasłynęła jako powieściopisarka, choć pisała także poezję oraz utwory o charakterze publicystycznym.
