Stangret jaśnie pani

Jest sierpień 1944 roku. Młoda, wytworna warszawianka Olga Asarowicz ucieka z obozu w Pruszkowie i trafia do wsi Łęgowo. Tam poznaje młodego wdowca, tytułowego stangreta. Tymon Duda jest ojcem kilkulatków: Zuzanki i Adasia. Pomaga Oldze, która porusza jego serce. Prosty chłop zdaje sobie jednak sprawę z tego, że kobieta pozostaje dla niego nieosiągalna. Na dodatek Olga wciąż czeka na powrót z wojny swojego męża, pilota RAF. Wojna dobiega końca, lata mijają, a ten wciąż nie daje znaku życia. Tymon rozwija swoją karierę i zostaje posłem, a jego uczucie do Olgi pozostaje bez zmian. Wkrótce, podczas wyjazdu do Londynu dowie się istotnych informacji, które mogą odmienić losy bohaterów. Czy zdecyduje się je ujawnić?

„Stangret Jaśnie Pani" to opowieść o trudnym losie powojennej ludności. Na przykładzie pary głównych bohaterów autorka ukazuje skomplikowane realia, z którymi przyszło się mierzyć ludziom, którym młodość i marzenia o przyszłości zabrała wojenna rzeczywistość.

Stanisława Fleszarowa-Muskat – (1919 – 1989) polska powieściopisarka, publicystka, poetka i dramaturg. Po wojnie wyjechała do Gdyni, gdzie zajęła się twórczością literacką oraz pracą w sektorze kultury. Była dziennikarką „Dziennika Bałtyckiego" oraz kierowniczką literacką Teatru Wybrzeże. Debiutowała w 1948 roku poematem historycznym „Sen o morskiej potędze". Przez wiele lat była działaczką PZPR i Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.

Jej dorobek obejmuje ponad 700 utworów i jest niejednorodny. Fleszarowa-Muskat zasłynęła jako powieściopisarka, choć pisała także poezję oraz utwory o charakterze publicystycznym.