Taniec na rozżarzonych węglach

Zapach dymu przerażał go i ekscytował jednocześnie. Płonąca zapałka spadła między poplamione terpentyną, zmięte kartki. Nagle kosz wyglądał jak żywy. Wybrzuszył się pod wpływem temperatury, a na jego cienkich plastikowych ściankach pojawiła się twarz, która chciała wydostać się na zewnątrz. On nie miał odwagi ruszyć się z miejsca, mimo że paliło się już naprawdę mocno. Ogień go hipnotyzował. Buzował, jakby twarz chciała mu coś powiedzieć… tajemnicę o zmarłych dzieciach na obrazie mamy.

Jedenastoletni Leo traci w pożarze mamę. Gdy przeprowadza się z tatą do Visby, na ich osiedlu dochodzi do serii podpaleń. W jednym z pożarów ginie żona polityka, którego tuż wcześniej nękano groźbami. Zadaniem Marii Wern jest zbadać, czy te sprawy jakoś się ze sobą łączą. W ten sposób komisarka wpada na trop pewnej grupy przyjaciół znających się jeszcze od liceum. Wśród nich jest Björn, mężczyzna, dla którego straciła głowę.

„Taniec na rozżarzonych węglach” to czternasty tom głośnej serii o gotlandzkiej policjantce Marii Wern. Opowiada o chciwości, tęsknocie za miłością i siłach, które popychają nas do wykorzystywania innych. Rozgrywa się w Visby po sezonie turystycznym, kiedy policjanci liczą na chwilę wytchnienia.

O serii:

Debiut Anny Jansson „Milczenie bogów” z 2000 roku jest początkiem serii o policjantce śledczej Marii Wern. Akcja książek rozgrywa się głównie na Gotlandii, gdzie dorastała autorka.

To seria klasycznych kryminałów przeplatanych scenami akcji i obrazami z

życia głównej bohaterki. W wielu książkach autorka, która z zawodu jest pielęgniarką, zręcznie wykorzystuje swoją wiedzę medyczną, by z dużą wrażliwością opisywać prywatne problemy Marii Wern i jej trudności w pracy policjantki.

Seria składa się obecnie z ponad 20 części, została przetłumaczona na ponad 20 języków, na jej podstawie powstał też serial telewizyjny.