Pisarka szuka natchnienia. Znajduje dziwną tawernę i własną przeszłość. Jedna rzeczywistość miesza się z inną – a może tylko z wyobraźnią? Czym naprawdę było jej dzieciństwo? Kim są Manuela i Alejandro? Czy mieszkańcy tawerny będą mogli z niej wyjść? I czy pisarka odnajdzie spokój?
Po pierwsze: „Tawerna w małym porcie” czyta się praktycznie sama. Po drugie: bardzo podoba mi się konwencja powieści w powieści. Po trzecie: polubiłyśmy się z narratorką. A poza tym ta historia przeniosła mnie w inny wymiar, przyniosła wyciszenie. Zastanawiam się, czy wymagam od książki czegoś jeszcze, ale nic nie przychodzi mi do głowy.
