En ung kvinde kommer til forlaget Rydéns som praktikant, men bliver hængende og får med tiden større ansvar for forfattere og bøger. Hun ansættes og arbejder tæt sammen med Gunnar, forlagets litterære chef, der står bag forlagets fineste udgivelser i den serie, der hedder Andromeda. Med årene vokser deres arbejdsrelation til noget, som de begge har svært ved at definere. En gang om ugen spiser de frokost sammen på Teaterkælderen. De taler om forlaget og udgivelserne først og fremmest, men også om livet, om kunst, om kærlighed. Måske handler deres forhold om gensidig fortrolighed, måske handler det om noget helt andet. Therese Bohmans nye roman er en fortælling om det vigtigste i et menneskes liv. Hvor hun kommer fra, hvor hun er på vej hen, og hvad det indebærer at række ud efter noget, man gerne vil have: en smukkere tilværelse, et andet menneske, den store litteratur.

Andromeda

Die Studentin Sofie hat keine Worte für das Gefühl der Heimatlosigkeit, das sie empfindet. Als Praktikantin im renommierten Verlag Rydéns in einem Stockholm von vor zehn Jahren ist sie zunächst unsicher und ängstlich. Das ändert sich, als der desillusionierte Verlagsleiter Gunnar sie einlädt, Partnerin bei der Arbeit an der verlagseigenen Kronjuwelenreihe Andromeda zu werden, unter der anspruchsvollste Literaturtitel herausgegeben werden. Beide verbindet die Liebe zur Literatur, die die Kunst und die Schönheit dahinter sieht und nicht die nackten Zahlen. Sie leben in ihrer eigenen Welt, einem abgegrenzten Universum des geschriebenen Wortes, in dem sie dem kulturellen Verfall entgegenwirken wollen und das sie so lange wie möglich aufrechtzuerhalten versuchen. Für Sofie ist Gunnar der einzig wahre Mann an ihrer Seite. Insgeheim wünscht sie sich, dass er sich zu ihr bekennt und seine Frau verlässt. Als Gunnar stirbt, verliert sie nicht nur ihren Gefährten und Ansprechpartner, sondern auch ihren Rückhalt im Verlag. Dazu kommt, dass die Andromeda-Serie ihre besten Tage hinter sich hat und eingestellt werden soll. Allmählich wird Sofie klar, dass sie ihr Leben neu ordnen muss … Eindringlich schildert Therese Bohman die Geschichte zweier Menschen, vereint in ihrer Einsamkeit, die an Werten und Vorstellungen festhalten, die im modernen Literaturbetrieb von heute keinen Platz mehr haben.

”Förlagshuset ligger som ett fartyg som ankrat mitt i stan, en stor ljus byggnad som kröns av en takterrass. Fasaden är ett rutnät av trä och granit, i vinden vajar flaggor med ett snirkligt men bestämt R på. R som i Rydéns.” En ung kvinna kommer till förlaget som praktikant men blir kvar under många år och får ett allt större ansvar för författarna och förlagets utgivning. Allt under överinseende Gunnar, den litteräre chefen som står bakom förlagets finaste utgivning, den som publiceras under namnet Andromeda. Med åren växer deras arbetsrelation till något som de båda har svårt att definiera. Kanske handlar det om ömsesidigt förtroende? Eller handlar det i själva verket om något annat? Therese Bohmans nya roman utspelas i Stockholm och vecklar ut sig till en berättelse om tradition och modernitet, förhoppningar och besvikelser, idealism och krass verklighet.

Kolmården, 1989. På påskaftonsnatten ska Hannas storebror Erik gå på kyrkans midnattsmässa med sin konfirmationsgrupp. Efteråt åker han och några vänner till det mystiska Sanningsberget, där det finns en grotta som enligt sägen användes vid häxprocesserna i Östergötland under 1600-talet. Ryktena säger att den som går ner i grottan kan försvinna in i berget och bli kvar där. Erik kommer aldrig hem den natten. Under åren som går utvecklar Hanna och barndomsvännen Marcus en alltmer symbiotisk relation, tills livet för dem åt olika håll. Han gör akademisk karriär, medan hon misslyckas med att komma in på konstskolor, känner sig osäker på sin riktning i tillvaron och tvivlar på sin begåvning. När Hanna till slut blir en framgångsrik konstnär kan hon inte släppa tankarna på vad det har kostat henne. Vilken rättvisa avgjorde att hon fick leva och att Erik försvann? Vad finns det kvar att tro på när det värsta har hänt? Och kan berättelsen om Sanningsberget vara mer än en sägen? Med Sanningsberget återvänder Therese Bohman till Kolmården, där hon själv växte upp. Det är en uppväxtskildring med inslag av spänning som ställer frågor om konst och sanning, men också om hur man formas till den person man blir.

Sanningsberget

Hon arbetar på Norrköpings sjukhus och står längst ner i hierarkin, efter läkarna, sjuksköterskorna och undersköterskorna. Hon återfinns i bespisningen. Men hon drömmer om att en dag bli författare, att flytta någon annanstans och leva ett helt annat liv. En dag när det regnar råkar hon i samspråk med läkaren Carl Malmberg och han erbjuder henne skjuts hem. Det blir startpunkten för en passionerad kärleks­historia mellan en gift man och en älskarinna som drömmer sig bort. Therese Bohman debuterade med den uppmärksammade romanen Den drunknade, som översattes till flera språk. Även hennes nya roman är ett psykologiskt passionsdrama där frågan om makt och sexualitet ställs på sin spets. Men Den andra kvinnan handlar lika mycket om att söka sina drömmar och att utmana rädslorna inom sig själv.

Den andra kvinnan

Krótkie, upalne szwedzkie lato i sielankowa atmosfera. Marina zostawia za sobą trudny związek oraz burzliwą karierę w Sztokholmie i jedzie w odwiedziny do swej siostry, Stelli. To jej pierwsza wizyta w nowym domu Stelli i pierwsze spotkanie z jej nowym partnerem, pisarzem Gabrielem. Dom pełen książek, otoczony wspaniałym ogrodem jest tłem dla tej fascynującej, pełnej napięć powieści. Jesteśmy świadkami intensywnej psychologicznej gry. Nic nie jest takie, jakie się początkowo wydaje. Wszechobecny upał i gorąca zmysłowość ostro kontrastują z lodowatą i złowieszczą grozą tajemnic i strachu. To więcej niż zwykły skandynawski thriller. Książka ta zagłębia się w kobiecą duszę, a jednocześnie ujawnia wciąż obecny w rzekomo oświeconym i otwartym szwedzkim społeczeństwie ucisk wobec kobiet. Trudno uwierzyć, że trzymacie Państwo w rękach debiutancką powieść Therese Bohman. Mroczna, dojrzała, napisana świetnym językiem, wciągająca od pierwszej strony, trzymająca w napięciu do ostatniej. Młode kobiety, starszy mężczyzna, tajemnica łącząca na zawsze, cierpliwość roślin i wypalony ślad na skórze – wszystko po to, aby pokazać postępującą przemoc ukrytą pod doskonale przyrządzoną piątkową kolacją i winem pitym na tarasie. Smutna opowieść o miłości, poddaniu, obsesji i umyśle tak fascynującym, jak niebezpiecznym. Bohman jest specjalistką od gorzkich bohaterek – po raz kolejny zabiera nas w kobiecy świat, który istnieje, ale nie bardzo chcemy go dostrzec. Georgina Gryboś, „Literacka Kavka” "Therese Bohman jest mistrzynią opowiadania o skomplikowanych relacjach międzyludzkich, o erotyce, o trudnym, kobiecym „siostrzeństwie” i o wszelkich odcieniach zdrady. Bardzo lubię zmysłowość i inteligencję tej prozy, jej przenikliwość i brak uproszczeń. Mam wrażenie, że nikt tak jak Bohman nie pisze o samotności w bliskich związkach, tej, której istnienie tak często wypieramy. Dlatego uczyniłam ją jedną z bohaterek mojej własnej, reporterskiej książki o radości i smutku bycia w pojedynkę Samotny jak Szwed?" Katarzyna Tubylewicz

Therese Bohman

Utonęła

Karolina Andersson, badaczka modernizmu ciesząca się uznaniem w środowisku historyków sztuki, jest w średnim wieku, nie ma dzieci ani stałego partnera i nie czuje się w życiu spełniona. Pewnego dnia pod opiekę pani profesor trafia młody doktorant twierdzący, że odkrył nieznaną dotąd, niezwykle utalentowaną malarkę. Czy wreszcie nadszedł długo oczekiwany przełom w życiu Karoliny? Therese Bohman stworzyła bohaterkę podobną do naszych znajomych i przyjaciółek. Jaka jest rola singielek w średnim wieku w naszym społeczeństwie? Czego pragną te kobiety, kogo szukają? Co jest w życiu najważniejsze? W powieści nominowanej do prestiżowej Nagrody Augusta autorka próbuje odpowiedzieć na te skomplikowane pytania. „O takiej kobiecie nikt w Polsce nie zrobiłby serialu: niewierna, zbyt niezależna, za dobrze wykształcona. Dlatego przeczytajcie tę powieść”. – Paulina Małochleb, „Książki na ostro” „Ileż to razy słyszałyśmy, że w pewnym wieku różnych rzeczy się nie robi? Najpierw jesteś na coś za młoda, później nagle za stara. Przede wszystkim ciągle jesteś kobietą. (...) O zmierzchu warto przeczytać, nawet jeśli nie jesteś kobietą po czterdziestce. W przypadku mężczyzn – zwłaszcza wtedy”. – Natalia Szostak, Justyna Suchecka, „Krótka Przerwa” „Poruszająca i inna niż dotychczasowe powieść o samotności w wielkim mieście, o relacjach, które nie zaspokajają potrzeby bliskości, o ciele, pożądaniu i o intelekcie. Bohman w mistrzowski sposób oddaje atmosferę współczesnego Sztokholmu, porównywano ją nawet do najsłynniejszego portrecisty tego miasta, Hjalmara Söderberga”. – Katarzyna Tubylewicz „W świecie, w którym hołduje się młodości i jędrności, kobiecym wdziękom bez cellulitu i fałdek pojawia się opowieść o kobietach, o których zapominamy – nadal pięknych, wykształconych, samodzielnych i podejmujących decyzje wbrew oczekiwaniom społecznym”. – „Literacka Kavka” „Ta psychologicznie intensywna podróż to obraz inteligentnej, odnoszącej sukcesy kobiety, zżeranej przez potrzeby, których – jak się obawia – nie potrafi zaspokoić”. – „Publishers Weekly”

O zmierzchu

Zatrudniona dorywczo w szpitalnej stołówce samotna, bezimienna młoda kobieta z prowincji poznaje bogatego lekarza. Carl wpada jej w oko od razu, ale z czasem okazuje się, że zainteresowanie jest obopólne, pomimo że lekarz jest starszy, bogaty, wykształcony – a przede wszystkim ma rodzinę. Wydaje się, że to banalna historia, jakich wiele, że to się musi źle skończyć. Ale czy na pewno? Therese Bohman zaprasza nas do dwóch równoległych światów: biednej, zagubionej, poszukującej kierunku w życiu kobiety i ustatkowanego, pewnego siebie, zamożnego mężczyzny. Poznajemy ich domy, marzenia, dowiadujemy się, jak spędzają czas i jakie noszą ubrania. Przepaść między nimi to nie tylko różnica statusu społecznego wyznaczonego przez pieniądze i wykonywaną pracę, ale też przez pochodzenie i uwarunkowania rodzinne. Pod pozorem zwykłej opowieści o miłostce autorka porusza wiele wątków społecznych, które wydają nam się oczywiste, ale wcale nie są banalne. „Samotna kobieta, przypominająca bohaterki Dostojewskiego, staje się tą drugą w powieści o podziałach klasowych i pożądaniu”. – „Kirkus Reviews” „Therese Bohman lubi stawiać niewygodne pytania i kwestionować to, co wydaje się oczywiste. Tym razem pyta o mechanizmy wykluczenia kobiet, modę na parytety, zastanawia się nad zaślepieniem feministycznym i jego sprymitywizowanymi hasłami. Jej powieść będzie szokować i skandalizować – zwłaszcza w konserwatywnej Polsce, która jeszcze nie dorosła do niektórych prądów, a Bohman już pokazuje, jak się one degenerują. Jej bohaterka, pogubiona młoda pisarka, nie potrafi sobie poradzić z nadmiarem wyborów życiowych, pracuje więc w szpitalnej kuchni i ta jej perspektywa – buntownicza i jednocześnie dotykająca biedy – daje nam nową opowieść, taką, jakiej nie zna polska proza”. – Paulina Małochleb, „Książki na ostro” „Jak wiele można poświęcić, aby zdobyć upragnioną wolność? Czy seks, fascynacje, intrygi mogą być przepustką do lepszego świata? Gdzie są granice moralności? O co walczymy: wolność wyboru, rodzinę, pieniądze, seks, pozycję społeczną? Czy człowiek może śmierdzieć wilgocią...? Zatrważająco ludzki obraz ambicji, słabości i poddania”. – Georgina Gryboś, „Literacka Kavka”

Ta druga

Młoda kobieta trafia na staż do wydawnictwa, szybko dostaje ofertę stałej pracy i zostaje w wymarzonym miejscu na wiele lat, biorąc na siebie coraz większą odpowiedzialność za autorów oraz jedną z najlepszych i najbardziej prestiżowych serii wydawniczych na rynku, tytułową Andromedę. Wszystko dzieje się pod okiem Gunnara, kierownika literackiego z ogromnym doświadczeniem zawodowym, powszechnie znanego i szanowanego. Z biegiem lat ich relacja w pracy przeradza się w coś, co dla obu jest trudne do zdefiniowania. Może chodzi o głębokie wzajemne zrozumienie i prawdziwą przyjaźń? A może tak naprawdę o coś innego? Akcja powieści Therese Bohman rozgrywa się w Sztokholmie, w wydawnictwie bliźniaczo podobnym do tego, w którym ukazują się powieści autorki. To opowieść o tradycji i nowoczesności, nadziejach i rozczarowaniach, idealizmie i brutalnej rzeczywistości. Therese Bohman pracuje w Andromedzie na skrajnościach, które, jak się okazuje, mają z sobą wiele wspólnego. O sztafecie pokoleń pisze inteligentnie, a zestawiając przeszłość z teraźniejszością, umiejętnie miesza gorycz z nostalgią, sprawstwo z tym, co po prostu się wydarza, młodość z doświadczeniem. Dwoje bohaterów łączy pochodzenie, brak dyplomu, i wstyd, a dzieli płeć, różnica wieku i czas, w którym mogli ziścić swój sen. Georgina Gryboś, „Literacka Kavka”

"Har du någonsin gått Kammakargatan uppför backen från Torsgatan och vidare ner mot Drottninggatan? Har du gått den en lördag i början på november, när det bara ett stenkast därifrån myllrar av människor, ute för att handla och umgås, ta en fika eller lunch på stan, kanske köpa en present till fars dag? Har du tänkt att det är märkligt vilken skillnad det är, mellan Kammakargatan och Drottninggatan, trots att de befinner sig så nära varandra, och vid en punkt till och med korsas? Kammakargatan ligger stilla och tyst, nästan öde, även under de timmar på veckan då flest människor är inne i city. Alla befinner sig på Drottninggatan, kryssar mellan dess många butiker, caféer och restauranger. På Kammakargatan finns nästan ingenting. Dit går man bara om man har ett ärende. Under några månader hösten 1997 hade jag det." Hon har precis lämnat tryggheten i barndomshemmet för att börja ett nytt liv vid Stockholms universitet. Tillvaro är fylld av nervositet, förväntningar – och ensamhet. Hon hyr ett litet rum i Skogås, försöker finna sin plats i den stora staden och känner sig osynlig i föreläsningssalarna. Det förändras när hon möter Andreas. Han är klädd i svart, han är blasé och självsäker. Han introducerar också ett annat Stockholm, en värld av litterära fanzines, rökiga kaféer och sena nätter i en lägenhet på Kammakargatan. I den lågmälda mystiken mellan stadens folkvimmel och Kammakargatans ödslighet växer en vänskap fram, som på många sätt kommer att definiera hennes liv. Therese Bohman skrev Kammakargatan som en längre julnovell och lät skicka ut den som litterär adventskalender i en mindre krets. Det är en berättelse som är lite sann, mycket påhittad och som nu, i något reviderad form, publiceras som kortroman i tjugofyra kapitel.

Kammakargatan

Varken bildning eller piano - vantrivs borgerligheten i kulturen? red: Lars Anders Johansson Under första halvan av det förra seklet betraktades borgerligheten som det kulturbärande samhällsskiktet. Sedan dess har någonting hänt. I Varken bildning eller piano tar sju författare sig an frågan om borgerlighetens till synes komplicerade förhållande till kulturlivet: Therese Bohman, Anna Brodow Inzaina, Torbjörn Elensky, Tobias Harding, Lars Anders Johansson, Jens Liljestrand och Henrik Nerlund. Vad är ens borgerlighet idag? Finns det en borgerlig kultur och har den i så fall någon framtid?

Varken bildning eller piano

Mitt i den allra hetaste högsommaren åker Marina till Skåne för att hälsa på sin äldre syster Stella. Nu får Marina för första gången besöka Stellas nya hus och träffa hennes sambo, författaren Gabriel. Runt Marina, Gabriel och Stella tar ett lika lågmält som intensivt kammarspel form. I mitten av står de två systrarna, som på en gång är själsfränder och inte förmår nå varandra. Under de kvalmiga sommarveckorna blir Marina alltmer övertygad om att Stella inte är trygg i förhållandet. Det är något som hon vill berätta, men ingenting blir sagt. Men också Marina döljer någonting - den allt starkare attraktionen mellan henne och Gabriel. Den drunknade är en förtätad roman om attraktion, tystnad och svek. Marina och Gabriel spelar ett farligt spel som riskerar att få ödesdigra konsekvenser.

Den drunknade

Karolina är professor vid Stockholms universitet, navigerar sig fram i den akademiska världen och lever ensam efter uppbrottet från en lång relation. När hon ska börja handleda en ny doktorand slås hon av hans självförtroende. Han säger sig ha funnit ny information som förändrar historieskrivningen av svensk bildkonst tack vare upptäckten av en kvinnlig konstnär verksam runt förra sekelskiftet. Karolina finner sig snart indragen i ett spel med flera oväntade bottnar, både känslomässigt och professionellt. Aftonland är en idéroman om kärlek, konst och ensamhet. Karolina rör sig i intellektuella kretsar men hela tiden finns där det rent mänskligt närvarande det sexuella, det pulserande, livskonkurrensen, ledan och sveken, konsekvensernas rädsla och lockelse.

Aftonland

relevance|desc

publishdate|desc

publishdate|asc

rating|desc

title|asc

author_lastname|asc

BookBeat giver dig adgang til tusindvis af lydbøger direkte i din mobil. Find din næste favorit ved hjælp af vores forskellige toplister og kategorier.

Kan du lide at læse bøger? Oplev tusindvis af e-bøger på BookBeat. Vælg mellem forskellige genrer, såsom bestsellere, krimi, romantik, faglitteratur og meget mere!

Få adgang til tusindvis af e-bøger på din telefon. Bladre igennem vores katalog og find din næste yndlingsbog i dag!

På vores bogreol - Lydbøger

BookBeat giver dig mulighed for at nyde over 1 million lydbøger og e-bøger på din mobil og tablet. Prøv gratis!

BookBeat - Lydbøger og e-bøger. Prøv gratis!

Medmindre du er ude på eventyr, er det bedre at tilmelde dig på hjemmesiden {country}.

Du kan browse og finde de mest populære forfattere og bøger i BookBeat-appen her. Vi har et stort udvalg af forskellige forfattere og genrer, og denne liste vil helt sikkert inspirere dig til en god læseoplevelse i appen!

{AuthorName} bøger - BookBeat

{NarratorName} som oplæser - BookBeat

Er du på jagt efter din nye yndlingsoplæsere, eller har du en favorit, som du gerne vil lytte endnu mere til? Så har vi noget til dig! Vi har samlet alle de mest populære oplæsere og de bøger de har indlæst her.

Søg - BookBeat

Titel

En person, der tager opvasken, mens vedkommende lytter til BookBeat.

Forfatter

Therese Bohman

Kom i gang med BookBeat i dag

Om os

Følg os

Hjælp og kontakt

Oplysninger

BookBeat

Download BookBeat