Gustav Mahler (1860-1911) was niet alleen componist, maar in zijn tijd ook een zeer beroemd dirigent. Hij componeerde in slechts twee genres. symfonie en zang. Meerdere malen combineerde hij deze naar het voorbeeld van Beethovens 9e symfonie, waarbij zijn composities de uiterste mogelijkheden van een orkest opzochten.
In dit vier uur durende college analyseert Leo Samama de muziek van Mahler en schetst hij de cultuur-historische context van het Oostenrijks-Hongaarse rijk waarin deze Joodse componist zich in de 19e eeuw ontwikkelde tot één van de grootste componisten die de late romantiek verbond met de moderne klassieke muziek van de 20e eeuw.
