Przedwiośnie

Wychowany w Rosji Cezary Baryka, po śmierci rodziców, jako młody chłopak przyjeżdża do Polski, ziemi przodków. Przed dorastającym młodzieńcem pojawia się wiele decyzji, które musi podjąć. To nie tylko wybór studiów, ale przede wszystkim wybór życiowej drogi i zajęcie politycznego stanowiska. Polska opisywana przez ojca Baryki jako kraj niemal utopijny, okazuje się pogrążona w chaosie i biedzie.

Żeromski oddaje realia panujące w Polsce po odzyskaniu niepodległości. Ścierające się głosy polityczne, wprowadzają nowe ideologie. Przyciągają młodych ludzi spragnionych odmienić swój los.

Stefan Żeromski (1864-1925) – polski pisarz, publicysta, dramaturg. Jako pierwszy objął prezesurę polskiego PEN Clubu. Czterokrotnie otrzymał nominację do Nagrody Nobla. Uważany za jednego z największych polskich pisarzy. W swoich tekstach poruszał aktualne problemy społeczne i polityczne. Jego utwory mają wymiar patriotyczny. Żeromski oddany był sprawie Polski. Jego najważniejsze utwory to nowele: Rozdziobią nas kruki, wrony, Siłaczka, oraz powieści: Syzyfowe prace, Ludzie bezdomni, Popioły, Wierna rzeka, Przedwiośnie.