Ben Zoref is ontstaan in een tijd dat het geluk uit de hemel viel  al vond zijn Poolse moeder het leven te duur als ze het in zlotys omrekende. Nu is Ben rijk, heel erg rijk. Hij woont in een kasteel, rijdt in drieëntwintig autos en is op sprookjesachtige wijze getrouwd. Maar Ben Zoref is kapot. Terwijl hij door gekte en chaos wordt omringd, gaat hij op zoek naar echtheid en puurheid in een bordkartonnen wereld.

Soms zijn dingen mooier als er mensen klappen

De moeder van Jannes en Henri Notenboom overlijdt aan kanker. Jannes heeft haar tot het einde toe verzorgd, terwijl Henri intensief voor haar zielenheil bad hij beschouwt de ziekte van zijn moeder als een straf van God. Nadat de broers elkaar tien jaar niet gesproken hebben, besluit Jannes naar Zwitserland te reizen, naar het oord waar Henri woont in de kleine geloofsgemeenschap van de `Nieuwe Christenen, voorheen `Kampf gegen Satan. Wat volgt is een fascinerende confrontatie tussen twee broers met als inzet: wie heeft Het Grote Gelijk?

Wees gegroet

Als Lotte elf jaar is, wordt ze smoorverliefd op haar buurjongen, de muziekstudent Jurriaan Houtkoper en grote broer van haar vriendinnetje Jettie. In de Haagse buitenwijk is ze bij de Houtkopers, een muzikaal gezin, bijna dagelijks over de vloer. Naderhand komt ze hem nog maar sporadisch tegen. Zijn aanvankelijk succesvolle carrière als fluitist loopt spaak en hij begint over de wereld te zwerven. Jaren later komt de reislustige Lotte hem toevallig in Thailand op het spoor. Nog steeds door hem gefascineerd begint ze hem geregeld op te zoeken, ook in Cambodja. Met lede ogen ziet ze toe hoe haar dierbare, wereldvreemde jeugdvriend zichzelf te gronde richt.

Bach onder de palmen

Meer dan twintig jaar heeft hij haar niet gezien. Dan komt Peter Hemel in de trein zijn grote liefde uit zijn studietijd tegen: Wende. Peter is na een krankzinnige gebeurtenis in Berlijn ten tijde van de val van de Muur in een zelfverkozen isolement geraakt. Zijn hernieuwde contact met Wende brengt de herinneringen tot leven, over zijn jeugd met zijn bijzondere vriend Wolf tot en met de bizarre apotheose in november 1989. Wat was er nu precies gebeurd, al dan niet bij toeval? Is ieder mens een speelbal van de geschiedenis of van zijn eigen fantasie? Wende is een sprankelende roman over vriendschap, verlangen en de ongrijpbaarheid van herinneringen. Tegen de achtergrond van de Koude Oorlog, de val van de Muur en 9/11 ontspint zich een spannend en ontroerend verhaal, geschreven in een onweerstaanbare stijl.

Wende

Als aan het begin van deze eeuw een circus het Brabantse dorpje wil binnentrekken, heeft dat vooraf heel wat opschudding verwekt. Van de kansel wordt het zo met banvloeken overladen, dat het na een voorstelling ijlings vertrekt, en het dorp slaapt weer in. Bij de jeugd heeft het circus iets wakker geroepen, de hunkering naar het doorbreken van de enge bekrompenheid van het dorp. Een jongen reist het circus zelfs achterna. In het slapende dorp gebeuren intussen kleine, dagelijkse en grote dingen. Achtergrond van het verhaal is vooral de industriele opkomst van het Brabantse gewest in het hoge tempo van de na-oorlogse hoog-conjunctuur. Een van hen, die hun begaafdheden in het ondernemen van de zakenwereld weten om te zetten tot eerbiedwekkende macht, is de jongen die het circus nareisde. Hij vestigt zich als grootindustrieel in het dorp van zijn jeugd, dat de sprookjesdroom van macht en luister in hem verwezenlijkt ziet. Hij laat het hele dorp circus spelen.

De grote voltige

Ervaringen met hospita's vormen een belangrijk bestanddeel van de vierde verhalenbundel van Frans Pointl, die met De kip die over de soep vloog een van de kleine klassiekers van de naoorlogse literatuur schreef. Na de dood van zijn moeder is de verteller overgeleverd aan een nieuwe overheerster: 'Ze laat me binnen in de vestibule waar het naar een opgewarmde kliek ruikt. Ze stelt me de gei;kte hospita-vragen: Vaste baan? Overdag afwezig? Liefhebber van alcohol? Leven uw ouders nog? Ontvangt u damesbezoek?' In vijf sarcastische portretten rekent Pointl af met een mensentype dat nu definitief tot het verieden behoort. Verder bevat deze bundel onder meer een hernieuwde kennismaking met oom Simon en een drieluik over de Nigeriaanse vluchteling Folami: hierin schetst Pointl het ontroerende portret van een moderne uitvreter.

De hospita's

Dorp aan de rivier - een van de klassieken van de Nederlandse literatuur - is een verhaal over tragiek en geluk van mensen binnen een kleine gemeenschap, die in nauwe verbondenheid met de natuur leven. De roman dankt zijn populariteit aan de onvergetelijke hoofdpersoon, dokter Tjerk van Taeke. Zijn inzet voor de dorpsbewoners, maar ook zijn wraak tegenover zijn vijanden, nemen haast mythische vormen aan. Naast dokter Van Taeke speelt de rivier de Maas een hoofdrol in het verhaal. Door de seizoenen heen bepaalt zij mede het leven in het dorp. In 1997 verscheen onder redactie van dr. H.T.M. van Vliet een nieuwe editie ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van Antoon Coolen. Zij was het resultaat van nauwkeurig tekstonderzoek, uitgaande van de door Coolen herziene dertiende druk uit 1948. De roman werd nu voor het eerst geheel herspeld. De huidige druk volgt deze laatste editie. Maarten 't Hart schreef een nawoord bij deze roman, die tot zijn eerste jeugdliefdes behoort.

Dorp aan de rivier

Met Tox schreef Paul Mennes (1967) een meeslepende roman over de jeugd in een Vlaams provinciegat. Orf, het hoofdpersonage, is één brok onverschilligheid. Alleen zijn steeds extremere onderwerpingsfantasieën over de Blonde Motorgod tonen iets van gevoel. Tox, zijn beste vriend, zou alles doen om zijn neus met 'ego' te vullen. En Belladonna, een vriendin, is op zijn minst prettig gestoord. Het is de eerste keer in de Vlaamse literatuur dat de huidige lost generation zo bijtend beschreven wordt. En het prachtige taalgebruik van de jonge debutant Paul Mennes maakt van Tox een heel bijzonder boek.

Als de vijfendertigjarige Harold, tweede man bij festival Walhalla, plotseling overlijdt voelen zijn vrienden, familie en collega s zich intens verenigd in hun verdriet en intens verdeeld. Iedereen heeft zijn eigen vorm van rouw, zijn eigen idee van wat Harold zou hebben gewild en van wie hij eigenlijk was. Terwijl de voorbereidingen voor het festival in volle gang zijn, moeten de nabestaanden van Harold zijn huis leegruimen. En kiezen: willen ze met elkaar verder zonder de man die hen bond? De rouwclub is een krachtig, verdrietig en onuitstaanbaar grappig boek over een onverwachte dood en de nasleep daarvan. Vrouwkje Tuinman verstaat de kunst om de lezer mee te voeren in de achtbaan aan emoties: ontkenning, woede, verdriet, onderhandelen en de meest genadeloze van allemaal: acceptatie. Een boek dat beklijft.

De rouwclub

De auto, een grijze Landrover, werd onbeheerd aangetroffen op de bandijk. Een veiligheidsriem hing naar, buiten en werd door windstoten bij vlagen opgetild. Het metalen gordelstuk klepperde op het asfalt. Ysvegele doorzocht 's avonds om half twaalf de auto. Wat als een onschuldig voorval begint, wordt gaandeweg de roman een achtervolging van het verleden. De hoofdfiguur, televisiemaker van beroep, probeert van zijn verleden of to komen door in een dijkdorp in het rivierenland to gaan wonen. Daar onderzoekt hij voor een programma de dood van twee Engelse piloten in 1943. Tijdens zijn onderzoek stuit hij op het verleden van het dorp en van een 'killer'. De jacht op hem wordt geopend.. Geweld tegen mens, dier en natuur, Fassbinder en Spinoza, verdriet, heimwee en liefde, 't vindt een climax en een plaats aan het slot van een roman, waarin uiteindelijk romantiek en optimisme de boventoon voeren. Al is eenzaamheid de prijs voor de optimisten.

Bandijk

Hoewel in de vorige eeuw de wallen van het stadje grotendeels gesloopt werden, blijven de bewoners zweren bij hun isolement en zetten zij de droom van het roemrijke verleden voort in het heden. Bij het stadje wordt, tussen de beide wereldoorlogen, een brug met een stuw over de Maas gebouwd, die een einde maakt aan de jaarlijkse insluiting door het water. De roman speelt zich of tijdens deze bouw. Bij de voltooiing van de brug wordt een feest gevierd. Het richt zich echter niet op de ontsluiting van het stadje, maar het wordt gevierd uit de hang van de bewoners te blijven binnen de omslotenheid van hun onvolprezen woonplaats. Als een verbindende draad loopt door het gehele boek de geschiedenis van een spastisch meisje, waarmee de stadsdokter het wonderlijkste avontuur van zijn praktijk beleeft. Daar omheen gegroepeerd zijn talloze figuren uit de kleine samenleving van het stadje: de koster, de begrafenisondernemer, de stadsarchivaris, de postbode en vele anderen. De sfeer wordt o.m. bepaald door het feit dat het stadje twee blindengestichten en een rijkspaviljoen voor vrouwelijke geestesgestoorden rijk is. De bevolking van deze inrichting heeft een grote invloed op het straatbeeld. Eenmaal was het stadje ook een garnizoen, hetgeen zijn invloed op de samenstelling van de bevolking gehad heeft, terwijl de zelfkant van deze kleine maatschappij voortkomt uit historische liefdadige inrichtingen, die verpauperden van elders opnamen. Gekruid met anekdotes, weemoedig en vol humor tegelijk, zal deze nieuwe roman de liefhebber van Coolens onnavolgbare vertelkunst tot de laatste letter boeien.

Stad aan de Maas

`Een veelbelovende student is ze. Zeggen haar vader, haar moeder en haar docenten. Wanneer ze voor een fotografieproject naar Spitsbergen vertrekt, wordt het tijd dat Jasmijn haar talent waarmaakt. Met trots presenteren wij een nieuwe, jonge schrijver die het unieke talent bezit de lezer meteen vanaf de openingszin in haar greep te hebben en niet meer los te laten. Oordeel zelf! De eerste keer dat ik hem zag stond ik met een dubbelloops geweer in handen. Ik had net met bevroren vingers twintig kogels afgeschoten op de ijsbeer tegenover me. Negentien kogels waren in het niets verdwenen, één had de rechtervoorpoot geraakt. Terwijl ik het resultaat bestudeerde, kwam hij naast me staan. Zijn kartonnen beer zag er heel wat doorzeefder uit dan de mijne. Hij lachte. Zei iets tegen me. Het zag eruit als `I love you too.' `I love to shoot,' herhaalde hij toen ik mijn oorbeschermers af had. `Dat komt goed uit,' zei ik en liet mijn geweer zakken. `Als we worden aangevallen mag jij ons verdedigen.

Alle bessen kun je eten

Roos is geen alledaagse vrouw. Als machinist aan boord van containerschepen bevaart ze de wereldzeeën, voor niets of niemand bang. Maar ook in die ruwe mannenwereld vol smeerolie, nicotine en wodka leeft het verlangen naar lust en liefde. Tijdens de reis van Marseille naar Odessa probeert eerste stuurman Sergei het hart van Roos, zijn `kamelin , voor zich te winnen. Maar Roos zoekt in hem niet meer dan een drinkmaatje. Bovendien wacht in Odessa het weerzien met Boris, een nooit vergeten liefde. Wanneer Roos tijdens een korte vakantie Odessa verruilt voor een kuuroord op het schiereiland Krim loopt de situatie uit de hand.

Zwarte zee

Het is maar goed dat je niet altijd alles van elkaar weet. Niet alles of in feite gewoon helemaal niets? Saskia vraagt het zich af tijdens een bezoek aan Engelse vrienden. Nietsvermoedend is ze samen met man en kinderen naar Oxford afgereisd om een paar dagen door te brengen bij Gwen en Vince Hazelton. Als Gwen midden in de nacht de deur achter zich dichttrekt, blijkt alles anders te zijn dan gedacht. In de dagen erna probeert Saskia het vertrek van Gwen te doorgronden. Door herinneringen aan gezamenlijke vakanties, etentjes en logeerpartijen wordt de lezer deelgenoot gemaakt van haar zoektocht naar Gwen. Maar zijn die herinneringen ook betrouwbaar? De vertrouweling is een spannende, broeierige roman over de paradoxale hang naar huiselijk geluk en het verlangen om iemand anders te zijn.

De vertrouweling

In november 1886 steekt de schilder Jacobus van Looy (1855-1930) tijdens een studiereis over van Cadiz naar Spaans Marokko, om daar te werken en nieuwe indrukken op te doen. Van Looy is nog vol van pas uit Holland ontvangen brieven van zijn vrienden, jonge schilders en schrijvers uit Amsterdam. Zij geven hem meer ergernis dan steun bij zijn strijd met zijn vreemde omgeving en met zichzelf. Over deze moeilijke tijd in Tanger schrijft de schilder, na zijn terugkeer in Amsterdam, het merkwaardige verhaal Gekken. In de jaren 1890 tot 1892 verschijnt het in De Nieuwe Gids, daarna wordt het in 1892 in boekvorm uitgegeven. De hoofdpersoon in dit sterk autobiografische werk is de jonge schilder Johan, die in een café kennis maakt met een stel zeer zonderlinge lieden. In de bonte Afrikaanse stad wordt hij eveneens geconfronteerd met een processie van "gekken", die daar als heiligen worden beschouwd. De suggestieve schildering hiervan vormt het hoogtepunt van het verhaal, dat geschreven is in een stijl die nu eens modern zakelijk is en dan weer hevig bewogen en gewaagd impressionistisch.

Nederlandse klassieken van de twintigste eeuw

Gekken

Jelaya speelt zich af midden in de Surinaamse gemeenschap, op de straten en erven van Paramaribo. De lezer ziet de voormalige kolonie door de ogen van twee Surinamers, met de recente geschiedenis van het land op de achtergrond. Stan Simons piekert er niet over om naar Nederland te gaan, hoe moeilijk de militairen het hem ook maken. Strijdvaardig hosselt Stan zich door het leven. Zijn voormalige klasgenoot Dew Nanpersad kan evenmin zonder zijn geboorteland, merkt hij tijdens een verblijf in Nederland. Eenmaal terug in Suriname is Dew vastberaden het land vooruit te brengen in schoonheid en ambitie. Beiden raken nauw betrokken bij de slepende rechtszaak rond de Decembermoorden. Daarnaast koesteren de mannen allebei een onmogelijke liefde voor de knappe en intelligente Jelaya. Samwel schetst een warm en authentiek beeld van verschillende periodes tussen 1973 en nu, en biedt een even helder als dramatisch inzicht in de dilemma s van Suriname. Over Suriname in het hart: `Het boek leest als Kuifje in Suriname. Met een aanstekelijk enthousiasme neemt Samwel zijn lezers op sleeptouw. [...] Zijn boek is geen droge reisgids, maar een sociologische veldstudie van een halve Surinamer die nieuwsgierig blijft. Elsevier

Jelaya

Van schrijver Johan van Tongeren wordt verwacht dat hij binnenkort een nieuwe roman zal inleveren bij zijn uitgever. Voordat hij in staat is deze roman te schrijven, moet hij eerst een aantal zaken uitzoeken die direct verbonden zijn met ervaringen uit zijn jeugd. Als hij in een psychose raakt, volgen ijzingwekkende scènes elkaar op. Johan worstelt met zijn angsten, valse hoop en diepgewortelde wensen en dromen. Na een catharsis kan hij ten slotte een nieuwe weg inslaan.

Strijken

"Montagne Russe (roetsjbaan) is een werveling van verhalen die zich grotendeels afspelen in hedendaags Rusland. Het decor is vooral Moskou, het Manhattan van Europa, waar de negentiende eeuw na de val van het communisme in bepaalde opzichten `als een duveltje uit zijn doosje is gesprongen. Een meeslepend boek voor onder de dekens als buiten de wind om het huis giert én onder de palmen van een exotisch strand, verteld met on-Nederlandse adem en vitaliteit. Zijn de persoonlijke verwikkelingen van de auteur in het eerste deel vaak hilarisch zoals wanneer hij vertelt over een tragische liefde van zijn homoseksuele onderbuurman, joods Siberië bezoekt of bijna het leven laat op een gammele veerboot tussen Rusland en Turkije , in de latere verhalen kampen de protagonisten, eenzame mannen en massagehoertjes, met de krankzinnigheid van het bestaan, seks, de dood en de onmogelijkheid van liefde themas uit Waterdrinkers romans. "

De del van Tomsk

"De verhalen in Kroondomein zijn zeer divers. Zo wordt in 'Briefjes' op onderkoelde wijze verslag gedaan van de aversie van een jonge onderwijzeres tegen haar beroep, terwijl de sfeer van het titel verhaal, waarin een schrijver zijn vrouw overmatig bejubelt, nog het beste als baldadig kan worden omschreven. Dat Zwagermans figuren vaak gefascineerd zijn door het gesproken en geschreven woord blijkt uit verhalen als 'Oudenier haakt in' en 'Een gelukkige poging'. Kroondomein, Joost Zwagermans eerste verhalenbundel, is ironisch, lyrisch, en wordt gekenmerkt door een even lichte toon die zijn debuut roman De houdgreep zo deed opvallen."

Kroondomein

Oudenier haakt in

Wat gebeurt er met je, als je in de huid kruipt van een ander? Als op een dag Melanie op gruwelijke wijze wordt vermoord, ontdekt Saskia dat haar zus een dubbelleven leidde. Ze bewoog zich op allerlei duistere chat- en datingsites, waar ze fantasieën uitwisselde met onbekende mannen. Om de moordenaar te vinden en hem naar zich toe te lokken, neemt Saskia de internet-identiteit van haar dode zus aan. Gaandeweg beseft ze, dat ze meer op haar zus lijkt dan ze ooit had kunnen vermoeden.

Melanie

In Mag ik Orpheus zijn? legt Esther Jansma messcherp uit wat het lezen en schrijven van poëzie en proza voor haar inhoudt. Wat betekent het om `ik  te zeggen in een gedicht, mag een tekst worden herleid tot de persoon van de maker, in hoeverre wordt wat wij `het leven  noemen bepaald door wat we hebben gelezen, zijn er grenzen aan de verbeelding en waar zouden die dan moeten liggen, wie bepaalt wat wel en niet mag of kan in een tekst? Voor deze essays bewerkte zij vier lezingen die zij in Berkeley en als gastschrijver aan de Rijksuniversiteit Groningen heeft gegeven.

Mag ik Orpheus zijn?

Van 1946 tot en met 1982 schreef Simon Carmiggelt zijn dagelijkse column â  Kronkelâ   in Het Parool, met als decor vaak de Amsterdamse binnenstad. Ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van Carmiggelt neemt Henk van Gelder â   biograaf van Carmiggelt en Amsterdams ingezetene â   ons aan de hand van speciaal daartoe geselecteerde Kronkels mee uit wandelen op diverse Carmiggelt-routes. Vele Kronkels in Dwalen door Amsterdam zijn niet eerder in boekvorm gepubliceerd. Met zijn subtiel geschreven, hilarische en tragikomische verhaaltjes, â   gedrenkt in ironie en melancholie â   legt Carmiggelt messcherp het menselijk tekort bloot.

Dwalen door Amsterdam met S. Carmiggelt

De Tweede Wereldoorlog was op zich al ontwrichtend, maar nog moeilijker als je ook nog op zoek bent naar je identiteit. In deze autobiografische roman doet Rudi van Dantzig verslag van zijn intieme vriendschap met een bevrijder. Voor een verloren soldaat is een aangrijpend verhaal over ontluikende homofilie in een verwarrende levensfase en in buitengewone omstandigheden. 'Iemand zoenen betekent dat je hem houdt; Wolt had me stijf in zijn armen gehouden alsof hij me plat wilde drukken. Waarom deed hij dat, hij kende me niet eens... Ik knijp mijn ogen dicht en probeer te slapen. Niet aan 'dat' denken... Is het slecht als iemand een stijve heeft?'

L.J. Veen klassiek

Voor een verloren soldaat

Twee jaar na de berichten over de dood van Maxime Feldman ten gevolge van een tragisch ongeval ontvangt Andes Miskin, zijn vroegere boezemvriend, een brief van hem. Miskin en Feldman waren onafscheidelijk in hun studententijd. Daaraan kwam een einde toen Feldman een kwikzilveren, mondaine jongeman die op iedereen grote indruk maakte door zijn flair en intellectuele esprit de echtgenote van een van zijn professoren had bezwangerd en de universiteit diende te verlaten. Niet veel later zou hij zijn omgekomen in het regenwoud van Maleisië. Maar hoe nu? Een brief van een dode, geadresseerd in een handschrift dat onmiskenbaar dat van Feldman is. Miskin, als jurist inmiddels werkzaam op een groot advocatenkantoor, durft de brief niet te openen. Wel is de ontvangst van de envelop met het daarin aanwezige epistel het begin van een geestelijke en lichamelijke ontsporing zonder weerga. Abdelkader Benali (1975) debuteerde op jonge leeftijd met de roman Bruiloft aan zee, bekroond met de Geertjan Lubberhuizenprijs. Hij schreef nog twee andere romans, De langverwachte (Libris Literatuur Prijs 2003) en Laat het morgen mooi weer zijn, maar is daarnaast ook de auteur van verhalen, poëzie (Panacee), journalistiek werk (Berichten uit een belegerde stad) en toneel (Jasser). Zijn werk verschijnt in vele landen in vertaling. Kijk ook op de site van Abdelkader Benali: www.abdelkaderbenali.nl. Over Laat het morgen mooi weer zijn: Het mag duidelijk zijn: Benali behoort zonder meer tot de grote Nederlandse auteurs. Het Financieele Dagblad De verhaallijnen zijn helder, mooi met elkaar verknoopt [ ]. Het is de structuur van een boek waarin de schrijver niet zozeer iets wil vertellen, maar iets te weten wil komen. Laat het morgen mooi weer zijn is, in weerwil van de eenvoud aan de oppervlakte, een gecompliceerde en rijke roman. NRC Handelsblad Zijn nieuwe roman is subliem. [ ] Hij pakt de lezer bij de lurven en voert hem door tijd en ruimte alsof dat buren zijn. GPD-kranten

Feldman en ik

De franciscaan Peter Pex wordt naar `het slechtste dorp van Nederland  Veenhuizen gestuurd waar eerder geen enkele pastoor het heeft kunnen uithouden. Hij komt er in 1936 in dienst van de rijkswerkinrichtingen. Vol vuur begint hij aan zijn taak en probeert tegelijkertijd het hiërarchisch georganiseerde justitiedorp te doorgronden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog belandt hij samen met zijn huishoudster in het verzet. Ze krijgen een geheime liefdesrelatie, die steeds ingrijpender en gecompliceerder wordt. Hollands Siberië vertelt over de opkomst en ondergang van een man die alleen  s nachts zichzelf kan zijn.

Hollands Siberie

Dit verhaal is gesitueerd in een nabije toekomst. Een toekomst die ons lijkt te beroven van onze laatste culturele en maatschappelijke illusies. Plaats van handeling is het centrum van de hoofdstad, rond het grote water nabij het gloednieuwe gerechtsgebouw en het in onbruik geraakte muziekcentrum. ‘Muziek, dat helpt,’ wist Reve. De vier leden van het strijkkwartet dat op gezette tijden samen musiceert weten het ook. Alle vier zijn ze op verschillende manieren beschadigd door het leven, maar in de muziek vinden ze afleiding, troost, ja soms zelfs iets van verheffing. Aan dat alles lijkt ruw een einde te komen wanneer een repetitie op de woonboot van een van de leden met grof geweld verstoord wordt door een levensgevaarlijke indringer.

Kwartet

Jakob Duikelman slijt de stoffige dagen van zijn ambtenarenbestaan op zijn saaie ministerie, afdeling 3F: oorlogsmisdaden. Het leven is zinloos en waarom moet het zin hebben? Dat zegt Jakob regelmatig tegen wie het maar wil horen. Maar als Jakob verneemt dat hij niet lang meer te leven heeft, houdt hij dat angstvallig geheim voor zijn mooie Thaise vrouw Mai en zijn puberdochter Disi. Terwijl hij zich een weg baant door zijn strakgespannen web van leugens, raakt Jakob onverwacht in conflict met een Nigeriaanse ronselaar van kindsoldaten.

De val van Jakob Duikelman

Toen hij met Sara was, had de dertigjarige Boris weinig last van zijn dwangstoornis. Maar als zij de relatie op een maandagochtend verbreekt, gaat het bergafwaarts. Hij kan niet anders dan twee straten verderop bij zijn alleenstaande vader aanbellen - een stugge weduwnaar - die zijn zoon wel wil helpen, maar dat kan alleen als ze beiden hun grootste zwaktes toegeven. Tijdens een gezamenlijke trip naar Praag komen de verhoudingen op scherp te staan.

De eerste maandag van de maand

Twee mannen die elkaar na vijfentwintig jaar weerzien ontdekken dat hun vriendschap onaangetast is. Een jonge vrouw uit de stad knoopt banden aan met een vereenzaamde antiquaar in de provincie. Een Nederlandse vrachtwagenchauffeur, onderweg in streng winters Alaska, krijgt heimwee naar zijn geboortegrond. Een commando ten tijde van de Jom Kipoer-oorlog keert na veertig jaar terug naar het slagveld en sleept ongevraagd een vriend mee in die confrontatie. In de verhalen van Ad ten Bosch, dichtbevolkt door mannen op drift, wordt steeds gezocht naar houvast in liefde, vriendschap of werk.

De tuin in Biak

`And then while I m away   Een jonge vrouw treft op internet een YouTubefilmpje aan: Paul McCartney in concert. Voor ze het beseft sleuren beeld en muziek haar een verleden in waar ze liever niet vertoeft. Rond dezelfde tijd, elders in Vlaanderen, nadert een oudere man de verjaardag van zijn lang gestorven vrouw. Diep in hem bestaat ze nog, en hij besluit om een onopgelost raadsel, dat haar tot de dood heeft beziggehouden, uit te zoeken. En dan is er, nog ergens anders, een jongeman die ondanks zijn jeugd met afwezigheid heeft af te rekenen: ouders, verloren vriendinnen. Soelaas vindt hij in de muziek, en bij Tonia, een rijpe en rijke weduwe. Drie levens   die elkaar ergens zullen raken. En dan, als ik weg ben: zoveel meer dan de som van de woorden, een zo subtiel gecomponeerd boek dat het slotakkoord   in al zijn eigenzinnigheid   geen paukenslag behoeft om na te blijven zinderen.

En dan, als ik weg ben

Aan het eind van de Gouden Eeuw is het diep verscheurde Nederland al vele jaren in een bittere oorlog verwikkeld met aartsrivaal Engeland. Ondanks de grote overmacht weet admiraal Michiel De Ruyter op zee een aantal spectaculaire overwinningen te behalen. Ondertussen probeert zijn vrouw Anna haar gezin te beschermen voor een dreigende burgeroorlog. Als Michiels successen hem in de ogen van de machthebbers te populair maken, komen hij en Anna voor een noodlottige keuze te staan.

Michiel de Ruyter

Twee geliefden, Tobias en Ezra, leiden een tamelijk volmaakt bestaan: ze zijn slim, beloftevol, aantrekkelijk en wonen in een ruim appartement midden in de stad. Terwijl de vrijgevochten filmmaker Tobias werkt aan zijn grote doorbraak, klimt Ezra als creatief directeur omhoog binnen de harde reclamewereld. Maar het dagelijks leven kent ook een andere werkelijkheid. Tobias verhult dat er niets uit zijn handen komt, terwijl Ezra er afwijkende ideeën over de liefde en het leven op nahoudt. Ezra besluit de veilige cirkel te doorbreken en haar vader op te gaan zoeken in Essaouira, Marokko. Tegen Tobias’ zin in laten ze zomaar alles achter zich en ze trekken naar het zuiden. Samen maken ze een reis die zowel vooruit als achterwaarts door de tijd beweegt. Terwijl Tobias vlucht in zijn verbeelding en droomt van thuiskomen, slaat bij Ezra de werkelijkheid steeds harder in. In Gibraltar scheren geliefden langs elkaar heen, al lijken ze elkaar zo nabij. Zoals Afrika en Europa bij Gibraltar bijna samenkomen. Bijna.

Gibraltar

Janine Vitafiel is een vrouw die gelooft in radicale schepping. Haar terrein is de moleculaire biologie, haar toewijding aan haar vak is totaal. Maar als Janine een paar dagen vrij vraagt om de marathon van New York te lopen, krijgt ze van haar werkgever ineens drie maanden verplicht verlof. Daar zit ze dan, in een vreemde stad, met een lege agenda. Omdat ze de leegte niet verdragen kan, probeert Janine zich New York planmatig eigen te maken. Ze volgt daarnaast een strak renschema, en ontwikkelt ondertussen ideeën voor een project dat Follow Your Organ moet heten, waarmee ze het functioneren van organen wil verbeteren. Bijvoorbeeld door alles wat kwetsbaar is te klonen, zodat zwakte nooit levensbedreigend is. Janine komt tot de ontdekking dat radicale schepping vraagt om een nieuwe benadering, om een daad van creatieterrorisme. De vrouw die is een levensdriftige roman over invloed en maakbaarheid. Wat bepaalt een leven: biologie of mythes? Hoe verwerf je invloed als je alleen waarde probeert toe te voegen aan de wereld en niets vernietigt? En is er in dit krachtenveld plek voor liefde en familie?

De vrouw die

Wanneer No op een dag beslist dat zijn leven anders moet, strekt een universum van mogelijkheden zich voor hem uit. Samen met zijn huisgenoot gaat hij op reis, en laten ze alles achter wat hen dierbaar is. Op hun merkwaardige tocht door Europa wacht hen een aantal confrontaties en vreemde ontmoetingen. No raakt steeds verder verwijderd van zijn doel, en van zijn reisgenoot Simon. Maar hoe meer hij zich opsluit in zijn eigen verhaal, hoe hardnekkiger de werkelijkheid zich aan hem opdringt. Tot er geen ontsnappen meer aan is. Uiteindelijk heeft No maar één vraag te beantwoorden: wat is er eigenlijk gebeurd, thuis, waarvoor hij moet vluchten? Licht en geluid is een literaire roadmovie, een mystiek en gevoelig relaas waarin zowel het hoofdpersonage als de lezer onontkoombaar verstrikt raakt.

Licht en geluid

Toen Daan Windhorst Gifjes uitbracht, dacht hij dat hij een verzameling vermakelijke, satirische verhalen had geschreven. Verhalen die de tijdgeest wisten te vatten, bijvoorbeeld over de PR-campagne rondom de nieuwe grondwet, of over pillen die je kunt slikken om je persoonlijkheid te verbeteren. Wat de schrijver niet wist, was dat in de 100 jaar die erop volgden al zijn verhalen uit zouden komen. Windhorst bleek een visionair: hij voorspelde correct dat een hotel op de poolcirkel het laatste bastion van de Nederlandse cultuur zouden worden. Dat TED-talks uit zouden sterven. En natuurlijk: het einde der tijden. Een indrukwekkende prestatie, niet in de laatste plaats omdat de meeste verhalen in het boek elkaar glashard tegenspreken. Nu, precies 100 jaar later, brengt Nijgh & Van Ditmar deze unieke jubileumeditie uit. Op papier, precies zoals dat in 2016 ging! En inclusief de oorspronkelijke flaptekst!

Gifjes

De laatste zes jaar van zijn leven sleet Frans Pointl in een Amsterdams verpleeghuis. Zijn kamer noemde hij zijn 'bezemhok'. Er stonden twee boekenkastjes, een bed, een defect grammofoonmeubel en een glazen bureau met daarop zijn typemachine. Hij luisterde er naar de radio, las er boeken en werkte aan nieuwe verhalen. In Zonder rampspoed valt er niets te melden zijn Pointls laatste verhalen gebundeld. Hij schreef ze deels in briefvorm, gericht aan een imaginaire vriend. Hij vertelt over zijn huidige leven, maar grijpt ook terug naar de bekende thema's in zijn werk: zijn moeder, de oorlog, de hospita's. Ook beschrijft hij vroegere ontmoetingen, zoals bijvoorbeeld met de oud-minister Els Borst. Openhartige verhalen zijn het, waarbij de auteur niemand spaart. Ook zichzelf niet. elke ochtend elke ochtend slik ik mijn leeftijd in 80 staat er op het tabletje Ac. Acetyls. elke ochtend: de middag toekomst de dag van morgen verre toekomst en altijd dat verterend kistverlangen die versleten tranen elke ochtend

Zonder rampspoed valt er niets te melden

Op een nazomerdag komt een man bij toeval in een tuin terecht. Hij verbaast er zich over de bloembedden, de grasperken en de bakstenen muur die in een halve cirkel om de tuin loopt. De zon priemt door het witte wolkendek. Op het terras liggen blauwwitte veren die ooit van een duif moeten zijn geweest. Wat vreemd dat hij deze halfvergeten tuin nooit eerder heeft gezien! Hoe meer tijd hij in de tuin en de aanpalende serre doorbrengt, hoe meer hij eraan verknocht raakt. Als hij na een poosje ook in de tuin blijft overnachten, begint hij te begrijpen dat er iets niet helemaal klopt. De dagen worden ondertussen steeds korter en de winter komt dichterbij. Dorre bladeren hopen zich op en in de uitdijende regenplassen ziet hij de wolken voorbijdrijven. Hoe is hij hier terechtgekomen? En waarom heeft hij het vreemde gevoel dat de tuin elke dag groter wordt? Hij moet iets vinden om hem van dit verstikkende narratief te bevrijden en bedenkt een ingreep met niet te overziene gevolgen. Tuin is een poëtische novelle waarin een man voortdurend en wanhopig pogingen onderneemt om te ontsnappen uit een tuin waarvan de poort openstaat. In een lichtvoetige toon ontvouwt zich een fabelachtige vertelling met kafkaiaanse trekjes. Over Licht en geluid: ‘Een tedere en bijna mystieke debuutroman, waarin zowel de hoofdpersoon als de lezer soms verstrikt raakt in de raadsels van het leven.’ ***** – Gazet van Antwerpen ‘Grote ambitie en wilde verbeelding.’ – De Standaard

Tuin

Wanneer Simon Sinkelberg, beter bekend als cartoonist Zink, breekt met de redactie van zijn krant, gaan alle remmen los. Hij scheurt weg in zijn auto en neemt een jonge vrouw mee die met een cellokoffer staat te liften. Wat volgt is een dollemansrit die steeds mysterieuzere trekken krijgt, zeker wanneer Simons verleden hem onderweg komt inhalen. Waar wil de celliste heen? En wat zou er werkelijk in haar koffer zitten? De linkshandigen is een even groteske als meeslepende roman over het karikaturale, over ironie, privacy en â  de sinistere gave van de linkshandigheidâ  .

De linkshandigen

Het leven van IT'er, bruilofts-dj en mensenmens Jan de Vries is als een plaat waarvan de naald op kant twee is blijven hangen. Zijn bestaan is dat van een robot: werken, eten, netflixen, slapen, elke maand een dj-klus en eens in de zes weken agendaseks met zijn vriendin Nathalie. Maar dan krijgt hij een idee om zijn midlifecrisis te bestrijden: een dansavond voor 45-plussers organiseren. En dat terwijl hij bijna al zijn energie nodig heeft op de zaak, waar een 21-jarige stagiair beslist over het voortbestaan van zijn baan. Intussen probeert Jans dj-partner Chris een roman te schrijven die alle andere romans overbodig maakt en smoort Nathalie haar existentiële problemen in een cocktail van gin-tonics, nachtelijke fietstochten in badjas en Volkskrant Magazine-interviews met depressieve actrices. Paradijs bij het dashboardlicht - Het leven van Jan de Vries (1966 - ) is een being of age-roman vol popnostalgie over de eeuwige vraag: is dit alles? Het werk van Meat Loaf, de Wachowski’s en Jean-Paul Sartre wordt verweven tot een goddelijke komedie die ook geschreven had kunnen worden door John Lanting. Humor was nog nooit zo treurig! ‘Laten we Robert van Eijden op onze blote knieën danken voor zijn tweede roman: een ouderwets-hilarische hedendaagse zedenschets. Smullen, dit boek!’ -- Ronald Giphart

Paradijs bij het dashboardlicht

Johan Cruyff, Willem van Hanegem, Dennis Bergkamp en Ruud van Nistelrooy. Het WK van 1998, met Kluivert, Davids en Stam. Of het legendarische WK met Robin van Persie en Rafael van der Vaart. Met Arjen Robben. We juichten, we gilden, en we sprongen massaal de grachten in. En nu? Er mogen meer landen naar het WK dan ooit. Bijna iedereen mag meedoen. Bíjna, ja. Wat ging er mis? Om Don Leo Beenhakker te citeren: ‘Haben Sie eine Stunde?’ Gelukkig is er altijd nog Team Edgar, hét voetbalteam dat op alle toernooien present is – of het zich nou kwalificeert of niet. Er zijn immers altijd weer nieuwe antihelden te bezingen. Team Edgar gaat waar geen enkele voetbalschrijver ooit ging. Met verhalen over de fopwinkel van Mario Been. Over Rafaël van der Vaart die er ’s nachts uit moet om te poepen. Over Aad de Mos bij de AA. Dit is niet Beenhakkers verhuisdoos 13, dit is verhuisdoos 13 in het kwadraat. Mindere goden is een bundel vol genadeloos literair voetbalproza die jou, als voetballiefhebber, met een glimlach door het oranjeloze WK helpt. Want lachen als een boer met kiespijn is altijd nog beter dan met een bord lauwe bami en een jankend kind op schoot naar Iran Egypte kijken. Maar da’s logisch.

Mindere goden

Nu Hans Dorrestijn op leeftijd is gekomen blikt hij terug op zijn leven. Hij mijmert over zijn jeugd, de vergankelijkheid, het naderend einde en over alle vrienden en kennissen die hem reeds zijn voorgegaan. Maar Hans zou Hans niet zijn als hij daar geen heel vrolijk boek over zou schrijven. Want bejaard zijn heeft ook zijn voordelen. Denk alleen al aan alle verworven inzichten over de moderne tijd, die Hans graag met u deelt. Dat levert mooie verhalen op, over bukken, brilpoetsdoekjes en geraniums, ‘Berichten uit het bejaardenhuis’, speciale aandacht voor de oeroude aardappel en nog veel meer. En last but not least, een indrukwekkende ode aan alle ‘Herauten van de dood’. Lang leve de oude dag, en lang leve Hans Dorrestijn!

Het rimpelperspectief

Ik had slecht geslapen — en toen begon mijn baas op de vroege ochtend ook nog eens over het Creëren Van Verbinding. Ik had direct zin om mijn brooddoos tegen hem aan te gooien. Maar ik heb een laf karakter dus die vlieger ging niet op. Mijn baas wierp zijn armen in de lucht en riep: ‘En zó creëren we dus verbinding!’ De collega naast me giechelde en wenkte. Ik boog me naar haar toe. ‘Sorry, de verbinding wordt nu verbroken,’ zei ze, daarna viel ze proestend voorover. Ik had graag zelf deze grap willen maken dus ik glimlachte welwillend en keek vaag in de verte, alsof daar wel betere grappen in het verschiet lagen. In Kantoorleven beschrijft Jacq. Veldman op tragikomische wijze hoe mensen zich tot elkaar verhouden in het kantoorbestaan. Door middel van herkenbare scènes uit de sociale arena die kantoor heet, lezen we hoe iedereen er tussen negen en vijf het beste van probeert te maken — met vaak rampzalige gevolgen. In Veldmans scherpe observaties trekt van alles voorbij: de stilzwijgende gevechten over het raam dat open of dicht moet, workshops waar je je schoenen uit moet trekken, hoe je per ongeluk gemotiveerd kunt raken door een motivational speech en mensen die voordringen bij het kopieerapparaat. Veldman beschrijft het kantoorleven mild, humoristisch maar vernietigend.

Kantoorleven

Een defecte – en meedogenloze – steenverpulveraar, een holle boom die goud ophoest, het meisje met de ijzeren handen, een kleptomane kerstman, een eenmanskoninkrijk, vouwstoelen die zijn ontworpen om niet te werken, een originele brief en een geheimzinnige sleutel van Picasso verstopt in de Complete Oxford Dictionary, de twaalfjarige Bea die in de dakgoot staat te wachten op haar grote liefde. Neospartaans melancholisch absurdisme is een verrassend debuut waarin de menselijke eigenschappen tot het extreme zijn uitvergroot. Waarin de werkdag van Monet begint met een bijna fataal inzicht en eenzaamheid aan banden wordt gelegd door een eenzaamheidsoverwinningsprogramma. Een humoristisch, macabere verhalenbundel die schuurt en confronteert.

Neospartaans melancholisch absurdisme

Je hebt mensen die goed zijn met cijfers, mensen die visueel zijn ingesteld en mensen die goed zijn met woorden. Met taal kunnen deze ‘letterenmensen’ de meest fantastische dingen, maar er is één ding waarmee ze vrijwel allemaal moeite hebben: autorijden. Sommigen kruipen alleen krampachtig achter het stuur als het écht niet anders kan. Anderen stranden tijdens hun rijlessen of blijven bewust rijbewijsloos. Gelukkig kunnen zij er des te smakelijker over schrijven! In Vanaf de vluchtstrook zijn de beste verhalen van schrijvers op (of ver weg van) het asfalt verzameld. Een bundel over te veel doordenken achter het stuur en acute paniek op de snelweg. Over rijinstructeurs die uit educatieve overtuiging beginnen te slaan of juist ijselijk zwijgen. Over helse examens, bizarre ongelukken en het lot van de eeuwige bijrijder. En over de echte autohel die we, zo menselijk onbetrouwbaar, uiteindelijk zelf vormen. Een boek voor wegpiraten, wegontwijkers, wegvrezers en, vooruit, voor die paar wegbeminners. Met: Stella Bergsma, Basje Boer, Wanda Bommer, Sander Donkers, Jessica Durlacher, Renske de Greef, Laura van der Haar, Maarten ’t Hart, Thomas Heerma van Voss, Bertram Koeleman, Olaf Koens, Rutger Lemm, Tessa de Loo, Nicolien Mizee, Els Quaegebeur, Aafke Romeijn, Kasper van Royen, Roderik Six, Thomas Verbogt & Sylvia Witteman

Vanaf de vluchtstrook

Het is de zomer van 1415 als de zeventienjarige Glaw Parry uit Dref Ilwyd (Wales) zich tijdens de 100-jarige oorlog uit pure ellende aanmeldt bij het Engelse leger om te vechten in Frankrijk. Een veldtocht die uiteindelijk de geschiedenis in zal gaan als de Slag bij Agincourt: een van de meest legendarische successen van het Engelse koninkrijk. Een glorietocht, kortom. Een glorietocht als je de regen, de muggen, de vermoeidheid en de bloeddiarree niet meetelt. Als je buiten beschouwing laat dat halverwege het boek de wijn op is. Martijn Neggers schreef met Leve de koning op volstrekt unieke wijze een niet-heroïsche ridderroman over liefde, vriendschap en het leven in de achterhoede van een van de beroemdste legers in de Europese geschiedenis. ‘Waar een roman van Martijn Neggers heen gaat is altijd maar weer afwachten, maar t wee dingen weet ik als lezer zeker: ik ga een keer of vijftig keihard moeten lachen, en minstens één keer heel hard moeten huilen.’ – Aafke Romeijn ‘Deze ridderroman is als het korstje op je knie. Je weet dat het bloederig wordt, maar het is onweerstaanbaar.’ – Theo Maassen

Leve de koning

‘De hond neemt hand over hand toe,’ schreef Hans Dorrestijn bij de verschijning van dit boek in 1976. We zijn nu jaren verder en moeten helaas constateren dat zelfs vele drukken van Het anti-hondenboek de voortplantingsdrift van de viervoeter niet hebben kunnen beteugelen. Integendeel: Nederland en zijn bewoners zijn hondser dan ooit. Voor de laatste maal gooit Hans Dorrestijn de knuppel in het hondenhok. In deze nieuwe uitgave van dit inmiddels vermaarde standaardwerk vindt men naast informatieve hoofdstukken als ‘Wie nemen een hond?’, ‘De vorm van de hond’ en ‘Welke hond past bij u?’ een bloemlezing uit zeven eeuwen hondenpoëzie, hondenberichten van Dorrestijns Pers Agentschap en een fotoreportage (met commentaar) van de engste honden van Nederland.

Het anti-hondenboek

Na een onstuimige periode verhuist Maggie met haar man naar een omgebouwde kerk net buiten de stad. Ze ontmoet dorpsgenoten, legt een tuin aan en probeert te nestelen op een plek die maar niet als een thuis wil voelen. Nadat hun zoon is geboren, probeert ze haar afwezige vader via een geboortekaartje te betrekken bij haar leven, maar een reactie blijft uit. De stilte is oorverdovend en dwingt haar terug te blikken op die ene zomer aan zee. Waarom lukt het haar nog altijd niet om de juiste balans te vinden? Niet alleen tussen mens en moederschap, maar ook in verlangen naar alledaagsheid en een drang naar uitzonderlijkheid. Waarom reageert haar vader niet? Wat is er mis met haar tuin? Hebben al die dingen misschien met elkaar te maken? Op een bedrieglijk luchtige, haast laconiek geestige toon onderzoekt Megan van Kessel in haar debuutroman wat familie is of kan betekenen, en wat er nodig is voor goed ouderschap.

Uitzicht van dichtbij

Natsuki brengt met haar neef Yuu de zomers door in de bergen van Nagano, waar ze droomt over andere werelden. Wanneer een reeks van verschrikkelijke gebeurtenissen de twee kinderen voor altijd van elkaar dreigt te scheiden, beloven ze elkaar koste wat het kost om te overleven. Haar donkere verleden blijft Natsuki achtervolgen, ook als ze volwassen en getrouwd is. Natsuki slaat op de vlucht en keert terug naar de bergen uit haar jeugd. Ze bereidt zich voor op een hereniging met Yuu. Zal hij zich hun belofte herinneren? En zal hij haar helpen haar daaraan te houden?

Aardbewoners

Mary Dorna was het pseudoniem van Mary Jeanette Stoppelman (1891-1971). Ze schreef voornamelijk korte verhalen en journalistiek werk voor veel verschillende kranten en tijdschriften, waaronder Het Parool, Het Volk, NRC en Tirade. Het werk van Mary Dorna past op twee manieren in de traditie van de Nederlandse literatuur: zij behoort tot het rijtje schrijvers dat telkens weer opduikt om een mentaliteit van relativerend, humoristisch realisme aan te duiden en zij is ook een van de eerste vertellers-per-cursiefje die van een vorm van journalistiek een literair genre hebben gemaakt. Laten we vader eruit gooien verscheen voor het eerst in 1967 en is een selectie uit haar vroegere verhalenbundels. ‘Een onterecht vergeten meesterwerk.’ – Sylvia Witteman ‘Er bestaan boeken die op de laatste bladzijde de laatste adem uitblazen. Ze sterven onder je ogen, blijven nog een jaar of wat in je bibliotheek opgebaard maar doen je, als je ze nog eens opent, ontsteld terugdeinzen – zo verschrikkelijk dood zijn ze. Maar er bestaan ook boeken die door de grote rat van de tijd niet stuk te knagen zijn. Het werk van Nescio behoort daartoe. En het werk van Mary Dorna.’ – S. Carmiggelt

Salamander

Laten we vader eruit gooien

rank|desc

publishdate|desc

publishdate|asc

rating|desc

title|asc

audioduration|desc

audioduration|asc

Romans

BookBeat lets you enjoy over 1 million audiobooks and e-books on your mobile or tablet. Try for free!

BookBeat - Audiobooks and e-books directly in the mobile. Try for free!

Unless you're out on an adventure, it's better to sign up at the website of {country}.

Romans

About us

Follow us

Help and contact

Information

BookBeat

Download BookBeat