Wojna Sprawiedliwości. Tak  też pełni własnej pychy zwą zagładę mojego ludu. Mojej przeszłości. Mojej cywilizacji i wartości przez nią dzierżących. Arkony... Ostatnia Arkonka, przeklęta, by mimo końca trwać. Kroczyć, żyć mimo dawnego zakończenia historii naszej. Świadek zmian, świadek powstawania nowych krain, świadek nienawiści i pogardy wobec mnie i wszystkiego co w życiu kochałam, które tylko tak gorszący mnie strach może tłumić. Na zawsze wrota Nawi przede mną zamknięte i obcować mi na tak obcej mojej ziemi, zwanej inaczej kogo byś się nie zapytał. Gaja zwaną tak przez rasy nowodzierżce Elfy, Lupiny, Wodniki i Wąmpierze, Jothrostrad, przez komunalnych jelenioludzi kontynent Bradę zasiedlających. Może Drzewnia, nazwa stara od Kosmicznego Drzewa się wywodząca. Moja. Przez Arkończyków i dzisiejsze krainy tlące we mnie iskrę złudnej nadziei, Pyrię i  Rusałcze Jezioroborze używana. Vedotea, nazwa pradawna. Do starych ludzi przynależna, gdy po świecie stąpała jeszcze nasza bogini kochana, chramowi, któremu pracę mego ciała oddałam. Święta buntowniczka, która stawiła się swym boskim władcom, by ludzkości dać nadzieję. Złamać cykl degradacji. Ciało świątynią człowieka, a każdy człowiek - bogiem... Cykl toczy się dalej. Zostałam tylko ja. Moje popadające w szaleństwo ciało i nieliczne demony, czy stwory mityczne, co to pamiętają starą naukę. Zasiądź zatem czytelniku, gdyż zabiorę Cię w początki sagi, epoki, którą przyszłe pokolenia "Końcem Jutra" będą zwać.

Zbiór Opowiadań - Serce Tajgi

Gdy mała, kawiarniana awanturka przeradza się w wyniszczającą wojnę o materialną i towarzyską supremację... Patryk Nowowiejski, 45-letni biznesmen, od lat prowadzi własną firmę pośredniczącą w składaniu przez deweloperów dokumentacji przetargowej. Dzięki znajomościom pochodzącym jeszcze z czasów, gdy był on posłem, biznes przynosi pokaźne zyski. Patryk pracuje w biurze z Iveliną, 26-letnią zagraniczną kochanką, dla której porzucił rodzinę, i której pomaga w rozkręceniu jej własnego biznesu odzieżowego. Związek z Iveliną wciągnął Patryka w świat imprez, alkoholu i kokainy. Tymczasem na horyzoncie pojawia się Konrad Płaski - młody i bystry trener personalny, który zdaje się fascynować Ivelinę. Patryk postanawia przechytrzyć Płaskiego, aby niepostrzeżenie przejąć jego firmę szkoleniową i odzyskać swą pozycję w oczach partnerki. Konrad okazuje się jednak być dużo ambitniejszym przeciwnikiem, niż Patryk przewidywał. Rywalizacja zmienia się w brutalną wojnę, w której wszelkie moralne zasady zostały amputowane przez testosteronowy skalpel.

Dionizos

Opowiadanie kryminalne „warszawskiego Sherlocka Holmesa" z pierwszej połowy XX wieku, podane z pierwszej ręki. Daniel Bachrach, aspirant Urzędu Śledczego w Warszawie, wspomina sprawę kryminalną, którą prowadził. Do kijowskiego Urzędu Śledczego zgłosił się dojrzały mężczyzna. Oświadczył, że został podstępnie obrabowany. Poprzedniego wieczoru udał się do cyrku, gdzie poznał młodą kobietę. Zauroczony jej wdziękiem zaprosił ją na kolację, a później wstąpił na herbatkę do jej hotelowego pokoju, która przedłużyła się... do rana. Niewierny mąż zabezpieczył posiadaną przy sobie dużą sumę gotówki, a przynajmniej tak mu się wydawało. Bowiem gdy nazajutrz sięgnął do kieszeni marynarki, mimo zamkniętych na klucz drzwi do pokoju, pieniędzy nie było! Kobieta była przekonana, że to mężczyzna chce się wymigać od zapłaty za upojną noc. Wygląda więc na to, że złodziej jakimś cudem wszedł do zamkniętego pokoju. Śledztwo obnaży naiwność amanta. Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów, z których pochodzi. Daniel Bachrach – aspirant Policji Państwowej, Naczelnik Urzędu Śledczego w Nowogródku, detektyw londyńskiej City Police, autor. W latach 20. XX wieku kierował tzw. brygadą fałszerską w warszawskim Urzędzie Śledczym. Był podwładnym komisarza Ludwika Mariana Kurnatowskiego, który, podobnie jak Bachrach, wydał swoje wspomnienia z pracy w formie opowiadań. Bachrach nazywany był warszawskim Sherlockiem Holmesem. Jego kryminalne opowieści drukowane były pierwotnie w prasie w latach 1931-35.

Tajemnica pokoju numer 38. Historia romantyczna, lecz prawdziwa

Czy poezja jest martwa? Czy jest tak samo martwa jak materia nieożywiona, która zewsząd nas otacza? Telewizor, komputer, smartphone i kubek z kawą od drogiego dystrybutora - to przedmioty, martwe i nieposiadające duszy, ale czasem bardziej zaangażowane w nasze życie niż ludzie, którzy nas otaczają. W związku z tym powinno się życzyć poezji rychłej śmierci – aby okazała się równie martwa i równie popularna. W celu uświęcenia tego wydarzenia, "Hiperkryzje" odsłaniają nowe oblicze polskiej poezji, zbierając wczesne prace Steve'a Liebich, którym przyświeca ten sam smutny motyw: motyw fałszu i zakłamania. Znajdziesz go wszędzie - w pracy, w autobusie, w sklepie drogiego dystrybutora kawy i we własnym domu. Każdy kolejny fałszywy krok człowieka zbliża ludzkość do czegoś większego niż my sami, a "Hiperkryzje" dokumentują tę wędrówkę całego narodu człowieczego.

Hiperkryzje

W każdym z nas jest coś z odkrywcy. Lubimy legendy, opowiadania, fascynujemy się przygodami bohaterów, o których czytamy w książkach lub widzimy na ekranie kin lub w telewizji. Co jednak może się stać kiedy weźmiemy do ręki mapę i ruszymy śladami pewnego krasnoludka? Spostrzeżemy, że przygoda czyha tuż za rogiem a raczej we Wrocławiu i okolicach tego pięknego miasta. Dowiemy się przy okazji czy krasnoludkom udało się zbudować dom na kurzej stopce zgodnie z planami ludzi, gdzie się podział szklany globus, co znajduje się na wieży ratuszowej oraz dlaczego te istotki upodobały sobie czerwony kolor czapeczek. Wszystko to i wiele więcej w Tomie I serii Opowiadania nie tylko wrocławskie. Jak wiele opowiadań i bajek inspirowanych jest faktami? Jak wiele z nich jest ciekawych, przyciągających uwagę i pozostających w pamięci? Czy więc należy trzymać się autentycznych wydarzeń czy można wybrać jedną z ich wersji? W książce, którą właśnie trzymacie w rękach, zebrałem dwadzieścia dwa opowiadania luźno związanych, a raczej inspirowanych Wrocławiem i okolicami miasta. To opowiadania, których bohaterami są sympatyczne krasnoludki, ale też mniej życzliwe skrzaty. Występują tu także stworzenia lepiej nam znane, czyli spotykane na co dzień. Wszak kto z Was nie widział na przykład kota. Część historyjek jest niejako tłem lub uzupełnieniem wydarzeń, które miały – bądź mogły mieć – miejsce dawno, dawno temu. A reszta? Cóż, w każdej legendzie może być ziarno prawdy, więc dlaczego nie w bajkach?

Opowiadania nie tylko wrocławskie

Ostatnia powieść Mniszkówny utrzymana, jak niemal wszystkie jej utwory, w świecie wyższych sfer. Bohaterką jest młoda szlachcianka Kamila, która już na starcie dorosłego życia musi stawić czoła wyzwaniom jakie stawia przed nią los. Intrygi tu przedstawione dorównują najlepszym powieściom sensacyjnym – jest wielka miłośc i zdrada, a nawet zbrodnia. Helena Mniszkówna (1878-1943) - polska powieściopisarka, autorka romansów z życia wyższych sfer. W ciągu trzydziestu lat aktywności twórczej wydała ponad dwadzieścia książek o miłości.

Smak miłości

Opowiadanie kryminalne „warszawskiego Sherlocka Holmesa" z pierwszej połowy XX wieku, podane z pierwszej ręki. Daniel Bachrach, aspirant Urzędu Śledczego w Warszawie, wspomina sprawę kryminalną, którą prowadził. W hotelu Belleuve doszło do krwawego morderstwa. Wysłana na miejsce brygada śledcza trafia do pokoju numer 18. W środku eleganckiego pomieszczenia znajdują się drogocenne przedmioty osobiste ofiary. Ich obecność wyklucza mord na tle rabunkowym. Ofiarą jest mężczyzna w podeszłym wieku. Leży na pół rozebrany. Ma zmasakrowaną twarz i poderżnięte gardło. Prawdopodobnie zabójca zaatakował podczas snu. Czas poznać tożsamość denata, a następnie przesłuchać świadków. Tajemniczy morderca nie może pozostać na wolności. Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów, z których pochodzi. Daniel Bachrach – aspirant Policji Państwowej, Naczelnik Urzędu Śledczego w Nowogródku, detektyw londyńskiej City Police, autor. W latach 20. XX wieku kierował tzw. brygadą fałszerską w warszawskim Urzędzie Śledczym. Był podwładnym komisarza Ludwika Mariana Kurnatowskiego, który, podobnie jak Bachrach, wydał swoje wspomnienia z pracy w formie opowiadań. Bachrach nazywany był warszawskim Sherlockiem Holmesem. Jego kryminalne opowieści drukowane były pierwotnie w prasie w latach 1931-35.

Tajemnica pokoju numer 18

Ziemianie nie byli dobrzy w zarządzaniu pieniędzmi. Nigdy. Nie zmieniły tego nawet setki lat koegzystencji z innymi cywilizacjami – zaciągnięte kredyty i pożyczki ciągnęły się za cywilizacją, której najbliższym przeznaczeniem była ekonomiczna śmierć... Ewa Siarkiewicz to polska pisarka powieści obyczajowych i fantastycznonaukowych. Była redaktorka tygodnika o tematyce ezoterycznej z lubością wplata do świata znanego nam na co dzień elementy magii, które mniej lub bardziej mają wpływ na losy przedstawionych postaci.

Szczęśliwego Nowego Roku

Jeden z największych podróżników wszech czasów dzieli się z nami pełnymi emocji i barw wspomnieniami z podróży po Algierii i Tunezji. Ossendowski z wnikliwością naukowca i wrażliwością poety wprowadza nas w idyllę egzotycznych lądów, bogactwo kultur i zwyczaje arabskiego świata, uczestniczy w pulsującym własnym rytmem życiu tubylców, zachwyca się tańcem i muzyką. Zagłębia się w labirynt uliczek i zaułków starych miast, wsłuchuje w opowieści i legendy, spotyka wojowniczych potomków Fenicji. "Żegnam cię, don Miguelu Saavedra Cervantesie, wiem juz, czego mam szukać tu, w białym Algierze, w tym Argelu, gdzie spędziłeś pięć męczeńskich lat! Tak myślałem, zostawiając poza sobą grotę Cervantesa i kierując się ku sercu miasta. Ku sercu! Sercem jest to stare miasto arabskie, a właściwie miasto mieszanej w najdziwaczniejszy sposób ludności, osiadłej tu za panowania Turków. Szerokim wieńcem otoczyły je zewsząd nowe dzielnice francuskie, nadające całemu Algierowi zewnętrznie wygląd Paryża, nieco odnowionego i odświeżonego ..." Antoni Ossendowski (1876–1945) polski pisarz, podróżnik i działacz społeczny, pochodził z rodziny o korzeniach tatarskich. Niezwykle orginalna, barwna postać, mająca wyjątkowo burzliwe życie. Studiował w Rosji i we Francji (matematyka, nauki przyrodnicze, fizyka i chemia). Początkowo był pracownikiem uniwersyteckim w Petersburgu i Tomsku, jednak szybko górę wzięła jego pasja podróżnicza. W pewnym okresie swego życia działacz rewolucyjny oraz zdecydowany przeciwnik bolszewików. Znał biegle 8 języków, w tym tak egzotyczne jak chiński i mongolski. Był drugim - po Sienkiewiczu - autorem polskim mającym największą liczbę przekładów dzieł na języki obce. W okresie PRL skazany na publiczne zapomnienie z powodu demaskatorskiej książki pt. Lenin, surowo oceniającej rewolucję bolszewicką i jej wodza.Ossendowski był podróżnikiem - globtroterem. Odwiedził m.in. Mandżurię, Mongolię, Kraj Ałtajski, Syberię, Indie, Japonię i Indochiny. Autor ponad 70 publikacji podróżniczych. Zajadły antykomunista. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.

Pod smaganiem samumu

Rena Bohusz koresponduje z przyjaciółką. W listach opisuje swoją skomplikowaną sytuację – właśnie stara się w sądzie o unieważnienie jej małżeństwa. W tym samym czasie prowadzi na pozór bujne życie towarzyskie. Jej mieszkanie staje się miejscem pozamałżeńskich schadzek i romansów. Sama bohaterka, choć nieustannie flirtuje z mężczyznami, pozuje na „kobietę bez skazy". Niedługo jednak los wytrąci jej z rąk złudnie uporządkowane życie... „Kobieta bez skazy" została wydana jako powieść na podstawie sztuki teatralnej o tym samym tytule. Sceniczne przedstawienie utworu wywołało szereg kontrowersji i protestów. Ostatecznie sztukę zdjęto z afisza, a Zapolska postanowiła obronić swój tekst w formie powieści. Ta również została uznana za obrazoburczą. Gabriela Zapolska (1857-1921) – polska dramatopisarka, nowelistka i powieściopisarka. Jest zaliczana do najwybitniejszych autorek dramatów obyczajowych. Twórczości Zapolskiej zawsze towarzyszyła atmosfera skandalu. W swoich utworach często sięgała po tematy, które dotychczas znajdowały się poza zainteresowaniem literatów. Nie bała się pisać o prostytucji czy dyskryminacji rasowej. Obnażała obłudę i podejmowała problematykę ważną społecznie. Jej najsłynniejsze utwory to m.in. „Kaśka Kariatyda", „Moralność Pani Dulskiej", „Ich czworo" i „Panna Maliczewska".

Kobieta bez skazy

Młoda kobieta opłakuje zamordowanego męża. Przypadkiem zaczyna podsłuchiwać rozmowę dwóch kobiet, które zatrzymały się akurat pod jej oknem. Okazuje się, że to prostytutka zwierza się koleżance z niezwykle ciężkiej nocy. Pozornie obie bohaterki dzieli wiele różnic – od statusu społecznego po życiowy bagaż. Jednak opowieść prostytutki udowodni, że jest inaczej... Leo Belmont, właściwie Leopold Blumental (1865 - 1941), polski poeta, pisarz i scenarzysta, tłumacz literatury rosyjskiej i francuskiej. Był autorem kilku powieści m.in."Kapłanka miłości", „W wieku nerwowym", „Sprawa przy drzwiach zamkniętych" , a także wielu wierszy, nowel i satyr. W latach 1907–1913 wydawał czasopismo „Wolne Słowo". Napisał wiele romansów pseudohistorycznych, które w formie sensacyjnej opisywały romanse koronowanych głów. Zajmował się też judaistyką.

Opowieść prostytutki

Koszałki - opałki to zbiór felietonów pisanych przez Janusza Korczaka na przełomie XIX i XX wieku. Ukazywały się one na łamach satyrycznego magazynu "Kolce" pod pseudonimem Hen i stanowią zwierciadło mieszczańskiej społeczności ówczesnej Warszawy. Cięte uwagi i lekki styl tworzą błyskotliwą wypowiedź o sprawach istotnych również współcześnie. Ideały bliskie Korczakowi: sprawiedliwość i równość w traktowaniu drugiego człowieka są uniwersalne dla każdej epoki. Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (1878-1942) - prozaik, publicysta, pedagog, autor powieści i opowiadań dla dzieci i młodzieży. Popularyzował wiedzę pedagogiczną i psychologiczną, żądał prawa dziecka do szacunku, zrozumienia i miłości. Zginął w hitlerowskich obozie zagłady w Treblince, dobrowolnie towarzysząc swoim wychowankom z żydowskiego Domu Sierot. Autor m.in powieści: "Dzieci ulicy", "Dziecko salonu", "Spowiedź motyla" oraz utworów skierowanych do dzieci m.in.: "Król Maciuś Pierwszy", "Król Maciuś na wyspie bezludnej", "Kajtuś Czarodziej".

Koszałki-opałki

Życie hrabiny Cosel to niezwykle barwna opowieść o jednej z najbardziej znanych kochanek króla. August II Mocny zakochał się w Annie Cosel, gdy ta była jeszcze żoną jednego z ministrów. Doprowadził do rozwodu kobiety, a po obietnicy zawarcia z nią związku małżeńskiego uzyskał jej zgodę na zostanie oficjalną metresą króla. Hrabina przez lata wiodła luksusowe życie i królowała na dworze. Niestety jej pozycja i wpływy nie budziły entuzjazmu wśród królewskiego otoczenia i tak na skutek intryg została odsunięta od króla i własnych dzieci. Następnie Annę Cosel wtrącono do więzienia, gdyż jasno wyrażała swój sprzeciw wobec kolejnego romansu Augusta II. W niewoli spędziła ponad 40 lat. Jej historia, opowiedziana przez Kraszewskiego, to nie tylko biografia pełna wzlotów i upadków, ale przede wszystkim opowieść o sile charakteru i niezłomności nawet w najtrudniejszych chwilach. Jest to pierwsza część tzw. "Trylogii Saskiej", poprzedzająca tomy: "Brühl" i "Z siedmioletniej wojny". Józef Ignacy Kraszewski - pseud. B.Bolesławita, Kleofas, Fakund Pasternak (1812-1887), polski powieściopisarz, poeta, historyk, krytyk literacki, publicysta, dziennikarz, wydawca, działacz społeczny i polityczny, malarz. Wydał największą liczbę książek i wierszy w historii literatury polskiej. W swoich utworach opisywał współczesne mu społeczeństwo oraz polską narodową przeszłość. Największym sukcesem w twórczości Kraszewskiego są powieści: w ciągu 57 lat napisał ich 232, w tym 144 powieści społeczne, obyczajowe i ludowe, 88 historycznych.

Trylogia Saska

Hrabina Cosel (Trylogia Saska I)

Mroźna Alaska, czasy gorączki złota. Pies Buck spędza beztroskie szczenięce lata w ciepłym domu, u kochającej go rodziny. Wszystko zmienia się, gdy w wieku czterech lat zostaje porwany i sprzedany poszukiwaczowi złota. Czeka go walka z niesprzyjającym klimatem i okrutnymi ludźmi. Będzie musiał stawić czoła licznym niebezpieczeństwom i ciężkiej pracy w zaprzęgu przy głodowych porcjach pożywienia. Jak ekstremalne warunki zmienią Bucka? W dzielnym psie budzi się instynktowna walka o przetrwanie... Jack London, właśc. John Griffith London (1876-1916) - amerykański pisarz, nowelista, eseista. Był samoukiem. Przez całe życie imał się różnych zawodów, pracował m.in. jako rybak, poszukiwacz złota, korespondent wojenny i dziennikarz. Interesował się problemami społecznymi. Część własnych doświadczeń i przeżyć przeniósł do swoich utworów o tematyce marynistycznej oraz o gorączce złota na Alasce. Łączył wątki przygodowe i sensacyjne z naturalistycznymi obrazami walki o byt i przetrwanie. Jest autorem m.in. "Białego kła", "Zewu krwi", powieści autobiograficznej "Martin Eden" oraz zbioru opowiadań "Opowieści z Północy i Południa".

World Classics

Zew krwi

Zbiór opowiadań, do których natchnienie i tematy autor czerpał ze swoich licznych podróży po Europie, Azji i Afryce. Opowieści krótkie i proste, ale za to bardzo barwne i ujmujące. Dla czytelników lubiących bardzo realistyczne tło historyczne. Tom jest wachlarzem różnorodnych utworów przesyconych egzotycznymi kolorami, atmosferą dalekich krajów i obcych lądów: tych gorących i tych lodowatych. Każda z nowel stanowi jednak odrębną historię dramatu człowieka doświadczonego przez los i daje czytelnikowi możliwość głębokich refleksji na tematy ogólnoludzkie. Wystarczy jedynie sięgnąć ręką i wybrać któreś z tych opowiadań, by znaleźć się na kilka chwil w niezwykłej scenerii i niepowtarzalnym klimacie utworów wielkiego podróżnika i wnikliwego obserwatora - Andrzeja Ferdynanda Ossendowskiego. "Cała osada rybacka wyległa na brzeg Jeniseju, gdy dwumasztowa łódź "Nadzieja" odpływała od miasta. Południowy wiatr szybko porwał łódź i poniósł ją z prądem pięknej rzeki ku północy. Znikł im z oczu Jenisejsk, tylko dłużej od innych budynków widniały kopuły cerkwi i dach więzienia, ale i to nareszcie utonęło w mgle oddalenia..." Antoni Ossendowski (1876–1945) polski pisarz, podróżnik i działacz społeczny, pochodził z rodziny o korzeniach tatarskich. Niezwykle orginalna, barwna postać, mająca wyjątkowo burzliwe życie. Studiował w Rosji i we Francji (matematyka, nauki przyrodnicze, fizyka i chemia). Początkowo był pracownikiem uniwersyteckim w Petersburgu i Tomsku, jednak szybko górę wzięła jego pasja podróżnicza. W pewnym okresie swego życia działacz rewolucyjny oraz zdecydowany przeciwnik bolszewików. Znał biegle 8 języków, w tym tak egzotyczne jak chiński i mongolski. Był drugim - po Sienkiewiczu - autorem polskim mającym największą liczbę przekładów dzieł na języki obce. W okresie PRL skazany na publiczne zapomnienie z powodu demaskatorskiej książki pt. Lenin, surowo oceniającej rewolucję bolszewicką i jej wodza.Ossendowski był podróżnikiem - globtroterem. Odwiedził m.in. Mandżurię, Mongolię, Kraj Ałtajski, Syberię, Indie, Japonię i Indochiny. Autor ponad 70 publikacji podróżniczych. Zajadły antykomunista. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.

Nieznanym szlakiem

Warszawa, Mazowsze, lata 80 XIX wieku. W Rogowie pod Warszawą zostaje zamordowany cieszący się dużym szacunkiem wśród miejscowych ksiądz Andrzej. Podejrzenia policji szybko padają na jego podopiecznego, sierotę Stefana Polnera. Polner zostaje oskarżony o zabójstwo. Czy uda się go uratować jego przyjaciołom? Jaki w tym udział ma tajemniczy Sęp, którego nikt nie zna, ani nie widział? Czy zagadkę pomoże rozwikłać detektyw Fryga? - Twój "Sęp" jest chodzącą tajemnicą... Co za cele ma ten człowiek? Jakie namiętności nimi rządzą? Do czego dąży? Dlaczego nie zatrzymuje go w drodze najpotworniejsza zbrodnia? Oto czego sie powinniśmy dowiedzieć... Robiąc nas swymi wspólnikami, musiał przed nami uchylać rąbka swych tajemnic. Zerwijmy całą zasłonę, a w chwili, kiedy będziemy mieli klucz do zagadki, staniemy się panami jego... i jego pieniędzy.Czy nie mam racji? Robak namyślał się przez chwilkę. - Może - odrzekł wreszcie... - I dodajmy jeszcze jedno...Ten człowiek łamie i nieraz łamał przepisy prawa ... Henryk Nagiel (1859–1899), pisarz, reporter, dziennikarz, felietonista, adwokat, historyk prasy polskiej w USA. W 1880 ukończył studia prawnicze na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Miał własną kancelarię adwokacką, jednocześnie pisał satyry, wiersze, felietony i opowiadania. Henryk Nagiel jest znany jako autor dwóch bardzo wczesnych powieści kryminalnych, pierwotnie określanych jako romanse: Tajemnice Nalewek oraz Kryminały przedwojennej Warszawy.

Sęp

"Czarny adept" zaczyna się interesująco: piękna kobieta zwraca się do prywatnego detektywa z prośbą o pomoc w rozwiązaniu problemu tajemniczego zachowania własnej siostry, którą podejrzewa o związki z sektą religijną. Podczas badania sprawy bohaterowie wpadają w liczne tarapaty. Detektyw daje się prowadzić swej pięknej rozmówczyni prawie za rączkę i popełnia błąd za błędem. Wikła się w działania ryzykowne bez uprzedniego rozeznania miejsc i ludzi, jest łatwowierny i pozwala się oszukiwać, przyjmuje za dobrą monetę każdą podsuniętą wskazówkę, szczególnie jeśli podsuwa ją dama, choć nie tylko. Ba, wybiera się nawet na rekonesans do siedziby przeciwnika, nie zaopatrzywszy się w żadne stosowne narzędzia. Czytelnik w efekcie zaczyna trzymać kciuki nie tyle za powodzenie misji, ile za ocalenie detektywa - amatora z różnych opresji. Tekst pełen magii, symboli, znaków i rytuałów. "Obszedłem willę parokrotnie na palcach dokoła. Żaden szczegół nie zdradzał czegoś podejrzanego czy tajemniczego. Zdawało się, iż stoi próżne domostwo, od szeregu tygodni pozbawione lokatorów, rzecz zwykła i normalna w letniskowej miejscowości..." Stanisław Wotowski (1895–1939) – pisarz, dziennikarz, policjant i właściciel prywatnego biura detektywistycznego. Autor wielu powieści kryminalnych, sensacyjnych, historycznych i okultystycznych.Wotowski jako prywatny detektyw na co dzień stykał się z aferami, morderstwami, przestępstwami, które następnie z precyzją kronikarza opisywał w swoich książkach. Interesował się czarną magią, spirytyzmem, okultyzmem. Był równiez znawcą masonerii.

Czarny adept

Pierwszy tom opowieści o przygodach Maurycego Beniowskiego, opartej na prawdziwych wydarzeniach. Tytułowym bohaterem jest żołnierz, który za uczestnictwo w Konfederacji Barskiej, jako jeniec trafia na Kamczatkę. W pierwszej części dylogii Sieroszewskiego śledzimy poczynania Maurycego od momentu dotarcia do Bolszeriecka aż do buntu jeńców. Główny bohater staje na czele grupy zesłańców, która przejmuje wrogi statek i wyrusza w podróż do Chin. Opis rejsu jest tematem drugiej części historii o Beniowskim – „Ocean". Wacław Sieroszewski (1858-1945) – polski pisarz, podróżnik, etnograf, zesłaniec na Syberię i działacz niepodległościowy. Jako autor stworzył wiele utworów dotyczących życia na Dalekim Wschodzie. Pisał powieści, a także książki naukowe o charakterze etnograficznym. Opisywał azjatyckie społeczności odchodząc od perspektywy kolonizatorskiej. Jego najbardziej znane utwory to: „Ocean", „Beniowski", „Ucieczka" i „Na kresach lasów".

Beniowski

Historia poplątanych losów rodziny Ustowskich. Młode małżeństwo przysposabia sierotkę. Joasia jest córką służącej, która zmarła podczas porodu. Ustowscy, choć doczekali się jeszcze dwójki własnych synów, dbają o wychowanie całej trójki. Wkrótce po śmierci zastępczej matki, dziewczyna obejmuje pieczę nad domem, lecz nie trwa to długo. Żądna miastowych przygód Joasia wyjeżdża do Warszawy, gdzie słuch po niej ginie. Tymczasem na wsi chłopi coraz częściej buntują się przeciw pańszczyźnie i walczą o ziemie. W końcu stają także przed bramą dworu państwa Ustowskich. Ojciec i synowie uciekają z domu. Trafiają do Warszawy. Czy spotkają tam dawno niewidzianą dziewczynę? Opowiadanie kryminalne oparte na faktach. Wieloletni nadkomisarz Policji Śledczej Ludwik Kurnatowski dzieli się z czytelnikami wspomnieniami z pracy. Zdradza, jakimi prawami rządził się ówczesny świat kryminalny i kim byli jego przedstawiciele Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów, z których pochodzi. Ludwik Marian Kurnatowski (1868-1940) – polski pisarz, wysoki urzędnik Policji Państwowej. Karierę śledczego zaczął jeszcze przed I wojną światową, kierując Kancelarią Urzędu Śledczego w Warszawie. Podczas I wojny światowej służył w policji moskiewskiej. Po odzyskaniu niepodległości wrócił do Warszawy, gdzie pełnił funkcję nadkomisarza i zastępcy naczelnika Urzędu Śledczego. W międzywojniu prowadził wiele znanych spraw kryminalnych. Z jego udziałem rozbito kilka lokalnych gangów. Swoje wspomnienia z pracy w policji zebrał i opublikował na początku lat 30. XX wieku. Jego opowiadania oparte na faktach ukazywały się także w prasie. Zmarł 23 stycznia 1940 roku, spoczywa na Powązkach w Warszawie.

Znak zapytania

W Paryżu kończą się wakacje, ale upalne lato trwa w najlepsze, gdy komisarz Maigret zostaje wezwany do szacownej dzielnicy. A na miejscu okazuje się, że Renego Josselina, emerytowanego bogatego fabrykanta, zastrzelono we własnym mieszkaniu. Żona z córką były akurat w teatrze, a zięć, lekarz z zawodu, który grał wtedy w szachy z teściem, dostał telefon od pacjenta - jak się okazało fałszywy. Maigret - pamiętając, że w tym towarzystwie musi działać bardzo delikatnie - szybko odkrywa, że nikt obcy niepostrzeżenie nie wszedł do kamienicy. I nikt z rodziny nie miał motywu, by zabić Josselina. W dusznej, nie tylko od upału, atmosferze, przyjdzie Maigretowi zmierzyć się z najtrudniejszym chyba przypadkiem w jego karierze... Georges Simenon (1903-1989) – belgijski autor powieści kryminalnych oraz psychologiczno-obyczajowych. Swoje pierwsze książki publikował pod pseudonimem Georges Sim. Światową sławę przyniosła mu doskonała seria kryminalna z komisarzem Maigret. Jego powieści to nie tylko intrygujący suspens, ale także obraz francuskiej prowincji i przedmieść Paryża XX wieku. Wiele z jego dzieł doczekało się ekranizacji.rn

Maigret i porządni ludzie

Człowiek, który przychodzi do biura komisarza Maigreta od kilku już tygodni, za każdym razem decyduje się odejść bez słowa. Wreszcie jednak odwiedza Maigreta w jego domu. I tam opowie mu swoją historię życia - dziwną i zaskakującą. Bo Leonard Planchon już od dwóch lat mieszka pod jednym dachem z żoną i... jej kochankiem. A teraz ma zamiar zabić ich oboje. I to właśnie wyznaje komisarzowi... Georges Simenon (1903-1989) – belgijski autor powieści kryminalnych oraz psychologiczno-obyczajowych. Swoje pierwsze książki publikował pod pseudonimem Georges Sim. Światową sławę przyniosła mu doskonała seria kryminalna z komisarzem Maigret. Jego powieści to nie tylko intrygujący suspens, ale także obraz francuskiej prowincji i przedmieść Paryża XX wieku. Wiele z jego dzieł doczekało się ekranizacji.rn

Komisarz Maigret

Maigret i sobotni klient

Powieść kryminalna Jacka Corta, tajemniczego pisarza pierwszej połowy XX wieku. Nick Carter zostaje postawiony przed nową sprawą - tajemniczym morderstwem, o którego rozwiązanie poprosił go syn ofiary. Teoretyczny brak jakichkolwiek punktów odniesienia czy też śladów jest jednak motorem napędowym detektywa w każdej możliwej sprawie, a tutaj nie będzie inaczej. Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi. W niniejszej publikacji zachowano oryginalną pisownię. Jack Cort to pseudonim tajemniczego pisarza gatunku kryminalnego; jego powieści usadowione w XX wieku, chociaż można nazwać krótką formą, od samego początku budują niesamowite napięcie i kuszą zagadkami, których rozwiązaniem zajmują się najwięksi detektywi w historii.

Zamach dynamitowy

Losy duńskiego policjanta, angielskiego lotnika, dwunastoletniej Niemki oraz niemieckiego i rosyjskiego żołnierza splatają się ze sobą za sprawą pogmatwanych okoliczności II wojny światowej. Życiem każdego z nich rządzi przypadek, ale jednocześnie każdy dąży do tego samego celu: chce przetrwać. James jest lotnikiem na pokładzie angielskiego bombowca. Podczas nocnego nalotu na niemieckie miasto Ulm sprawy toczą się inaczej niż zaplanowano. Spogląda przez wielką przednią szybę. Pod nimi płonie kolejny Lancaster. Kadłub przełamuje się i w stronę ziemi sypią się części maszyny. W tym samym momencie szyba roztrzaskuje się z taką siłą, że Jamesowi na chwilę braknie tchu. Czuje na skórze mnóstwo drobnych ukłuć od odłamków szkła. Nagłe ciśnienie porywa go z miejsca. Jest brutalne, gwałtowne i z olbrzymią siłą wysysa go z samolotu prosto w czarną noc. Czas przed śmiercią to powieść w pięciu częściach. Jesper Bugge Kold jest duńskim pisarzem, dziennikarzem i bibliotekarzem. Zadebiutował w roku 2014 wysoko ocenioną przez krytykę powieścią historyczną „Vintermænd" (Zimowy człowiek), w kolejnych latach opublikował książki „Land i datid" (Kraj w przeszłości) i „Krigsturisten" (Turysta wojenny).

Czas przed śmiercią

Czas przed śmiercią: część 2

Klara kocha się w Benjaminie. Ma dla niego prezent urodzinowy. Pewnego dnia dostaje od niego wiadomość. Benjamin chce, żeby była jego dziewczyną. Klara jest w siódmym niebie. Ale gdy Róża też dostaje taką samą wiadomość, jest bardzo zaniepokojona. A kiedy Julia też ją dostaje, Klara wpada w rozpacz. SAGA STRIBEDE jest serią pasjonujących książek dla dzieci, które już potrafią czytaći potrzebują bardziej wymagających tekstów. Indeks czytelności w książkach CALSENS STRIBEDE jest zróżnicowany, ale wszystkie książki są łatwe do czytania. Obliczenie indeksu czytelności nie zawsze odpowiada stopniu trudności książki, z tego powodu postaraliśmy się aby książki były dostępne dla grupy docelowej dzieci które są już trochę wprawione w czytaniu, dostosowując ich trudność w inny sposób. Słownictwo zastosowane w książkach jest szczególnie łatwo rozpoznawalne. Zastosowano również dużą, otwartą i łatwą do czytania typografię. Jednocześnie książki są bogato ilustrowane, tak aby ilustracje funkcjonowały jako pomoc w czytaniu. x

K jak Klara

K jak Klara 2 - Będziesz moją dziewczyną?

Przełom 1988 i 1989 roku. W Polsce szykują się zmiany ustrojowe i trwa walka o władzę. Andrzej, pracownik Służb Bezpieczeństwa otrzymuje zlecenie zwerbowania kobiety, która ma zastąpić agentkę we Francji. Wybór pada na Annę, warszawską call girl, dla której liczą się tylko pieniądze. Pozornie bohaterów łączą wspólne priorytety. Sprawy komplikują się, gdy między Andrzejem i Anną wybucha gorące uczucie. Anna nie przeczuwa jednak, że Andrzej w osiągnięciu celu nie cofnie się przed niczym. Gdy odkrywa zamiary mężczyzny, rozpoczyna się gra, w której wszystkie chwyty są dozwolone. W 2010 roku ukazała się ekranizacja "Zwerbowanej miłości" w reżyserii Tadeusza Króla. W rolę Andrzeja wcielił się Robert Więckiewicz, zaś Annę zagrała Joanna Orleańska. Paweł Szlachetko - powieściopisarz, reportażysta. Debiutował w latach 90. Jest autorem kilkunastu słuchowisk i reportaży emitowanych na antenie Polskiego Radia. Wydał kilka cykli reportaży (m.in. „Najwięksi polscy zbrodniarze", „Zabijałem dla mafii") oraz powieści kryminalnych. „Zwerbowana miłość" doczekała się filmowej ekranizacji, zaś na podstawie „Śladami złodziei aniołów" powstał serial telewizyjny. Szlachetko publikował także powieści sensacyjne pod pseudonimem Arthur Ray.

Zwerbowana miłość

Niesłychana w dziejach polskiej kryminalistyki walka jednego człowieka z regularnymi oddziałami policji. Kilka lat po ustaniu chaosu spowodowanego I wojną światową, na pierwsze strony gazet trafia przestępcza działalność Wiktora Zielińskiego. Nieuchwytny zbójca szybko staje się legendą. Niespodziewanie szybko zdobywa popularność i sympatię społeczeństwa, co znacznie utrudnia pracę policji. Opowiadanie oparte na faktach. Wieloletni nadkomisarz Policji Śledczej Ludwik Kurnatowski dzieli się z czytelnikami wspomnieniami z pracy. Zdradza, jakimi prawami rządził się ówczesny świat kryminalny i kim byli jego przedstawiciele. Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi. Ludwik Marian Kurnatowski (1868-1940) – polski pisarz, wysoki urzędnik Policji Państwowej. Karierę śledczego zaczął jeszcze przed I wojną światową, kierując Kancelarią Urzędu Śledczego w Warszawie. Podczas I wojny światowej służył w policji moskiewskiej. Po odzyskaniu niepodległości wrócił do Warszawy, gdzie pełnił funkcję nadkomisarza i zastępcy naczelnika Urzędu Śledczego. W międzywojniu prowadził wiele znanych spraw kryminalnych. Z jego udziałem rozbito kilka lokalnych gangów. Swoje wspomnienia z pracy w policji zebrał i opublikował na początku lat 30. XX wieku. Jego opowiadania oparte na faktach ukazywały się także w prasie. Zmarł 23 stycznia 1940 roku, spoczywa na Powązkach w Warszawie.

Krwawa nić życia i zbrodni Wiktora Zielińskiego

"Panienkę" wyróżniono przed laty prestiżową nagrodą w konkursie im. B. Prusa. Akcja toczy się na Polesiu wśród szerokich przestworzy przyrody i krajobrazów cudnych łąk, lasów, rzek i moczarów. Tematem jest obrona starego, ziemiańskiego dworu przed niedołęstwem posiadaczy, rozrzutnością i lekkomyślnością młodego dziedzica. Życiowy i prawdziwy obraz rodzinnego dramatu ma swoją bohaterkę, kochaną i zakochaną, nade wszystko jednak zabiegającą o zachowanie rodzimego majątku. "A tymczasem panienka,otulona w swój szary kaptur, patrząc na dzielnie biegnące koniki, myślała: - Ach, gdyby mi wuj dał dobrą rade, bo już sama nie wiem, co robić! pieniędzy, pieniędzy trzeba na wszystkie strony, a skąd mam je wziąć? Żeby mi wuj przynajmniej powiedział, czy ten Pował sprzedawać, czy nie sprzedawać. Okropnie mało dają, ale czekając, jeszcze większa strata. Gdyby choć dali od razu całą sumę, to bym szlachcie kozłowickiej spłaciła za trzy miesiącei na reszę spokojniej czekaliby. Oni mi najgorzej dokuczyli. i księdza procent nie zapłacony, i Basaniewiczowej należy się coś jeszcze. Jeszcze tak ciężkiego roku nie było ..." Emma Dmochowska, polska dramatopisarka, powieściopisarka i działaczka oświatowa.Niemal całe życie poświęciła walce o zachowanie polskości na Kresach i przywrócenie ziem wschodnich Rzeczypospolitej. Od 1890 organizatorka kursów dla nauczycieli. Pracowała w redakcji pisma "Zorza Wileńska" i Jutrzenka". Wydawała pismo "Unia" podczas I wojny światowej. Założyła Związek Patriotyczny Polek. W swojej twórczości literackiej omawiała problemy obyczajowe i społeczne. Niezmiernie staranne wykształcenie, pobierane prywatnie w kraju i za granicą, zeuropeizowało jej umysł, ale nie zaszczepiło prądów kosmopolityzmu. Europa przed jej oczyma nie zasłoniła Polski. Jej dziwnie silna indywidualność uświadomiła sobie od lat najwcześniejszych, że jest Polką kresową, że ma i będzie pełnić obowiązki Polki właśnie na Kresach.

Panienka

Zakochanych w sobie nawzajem Idę i Antoniego czeka długoletnia rozłąka. Jej powodem nie są jednak różnice charakteru, zwaśnione rody, czy mezalians. Powód jest prosty: kryzys ekonomiczny. Rodzina Antoniego może pochwalić się wielopokoleniową tradycją szlachecką. Jednak dobre czasy dobiegły końca, a mężczyzna z zadłużonym majątkiem zostaje zmuszony do emigracji z kraju i fizycznej pracy parobka, zajmującego się dojeniem krów. Ida zostaje zaś w swojej rodzinnej Nietroni, gdzie codziennym wysiłkiem udowadnia swą wierność i oddanie. Jeżeli wystawionym na próbę kochankom uda się przetrwać rozłąkę – będzie to zasługą ich gorącej miłości i szacunku. Na tle historii miłosnej Idy i Antoniego pokazana jest sytuacja społeczno-polityczna na Polesiu, po odzyskaniu niepodległości. „Gniazdo Białozora" jest ostatnią powieścią napisaną przez Marię Rodziewiczównę. Maria Rodziewiczówna - (1864-1944) polska powieściopisarka i nowelistka. Debiutowała w 1882 roku jako autorka nowel. Jej powieść "Straszny Dziadunio" otrzymała wyróżnienie w konkursie "Świtu" (1887), a kolejna powieść "Dewajtis" zdobyła nagrodę "Kuriera Warszawskiego". Od czasów I wojny światowej autorka była aktywistką społeczną. Wydawała i redagowała czasopismo dla gospodyń wiejskich "Ziemianka". Interesowała ją sprawa utrzymania ziemi, wierność wartościom patriotycznym, kult polskiej przyrody oraz kwestie emancypacji kobiet. Jej najbardziej znane utwory to: "Dewajtis", "Lato leśnych ludzi", "Między ustami a brzegiem pucharu".

Gniazdo Białozora

Marię wychowuje ekscentryczna ciotka. Kobiety mieszkają w domu na Wołyniu, gdzie dziewczyna zakochuje się w swoim dalekim kuzynie. Stanio, choć nie darzy Marii uczuciem, z nakazu ciotki, której jest spadkobiercą, zostaje jej mężem. Młode małżeństwo wyjeżdża do Warszawy, gdzie na drodze do ich spokojnego życia, stanie inna kobieta. Gabriela Zapolska przedstawia znakomite opisy życia ziemiańskiego na tle zadziwiających wołyńskich krajobrazów. Druga, warszawska część powieści pełna jest ironicznych komentarzy na temat życia ówczesnych „wyższych sfer". Gabriela Zapolska (1857-1921) – polska dramatopisarka, nowelistka i powieściopisarka. Jest zaliczana do najwybitniejszych autorek dramatów obyczajowych. Twórczości Zapolskiej zawsze towarzyszyła atmosfera skandalu. W swoich utworach często sięgała po tematy, które dotychczas znajdowały się poza zainteresowaniem literatów. Nie bała się pisać o prostytucji czy dyskryminacji rasowej. Obnażała obłudę i podejmowała problematykę ważną społecznie. Jej najsłynniejsze utwory to m.in. „Kaśka Kariatyda", „Moralność Pani Dulskiej", „Ich czworo" i „Panna Maliczewska".

Szmat życia

Młody Adolf Schmidt wraca właśnie z kilkuletnich studiów za granicą. Pochodzi z niemieckiej rodziny osiadłej i zasymilowanej w Polsce. Jego dziadek pracował w dworskiej kuźni, a ojciec po kilku perturbacjach został kapitalistą, z sukcesem rozwijającym fabrykę. Adolf ma w sobie niezmierzone pokłady energii, posiada wszechstronne wykształcenie oraz rozsądne podejście do polityki. Chce rozwijać fabrykę ojca. Na drodze do realizacji jego zamierzeń staje baron. Konserwatywny dworzanin nie zgadza się na dobrowolne oddanie kawałka swojej ziemi. Nie jest zwolennikiem nowej cywilizacji i ma wrogie nastawienie do starego Schmidta. Przed Adolfem trudne wyzwanie. Czy uda mu się pogodzić dwóch zwaśnionych mężczyzn z przeciwległych światów? Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi. Michał Bałucki (1837-1901) – polski pisarz, autor komedii i powieści. Wykształcenie zdobywał na Uniwersytecie Jagiellońskim – początkowo z matematyki, a następnie z literatury. Stale związany był z Krakowem, który pojawia się w wielu jego utworach. Należał do tzw. pokolenia przedburzowców. Odrzucał romantyczną i mesjanistyczną narrację, wyczekując radykalnej zmiany w historii. Aresztowany pod koniec powstania styczniowego, spędził rok w więzieniu. W latach 60. XIX wieku został piewcą pozytywistycznych idei. Krytykował zakłamanie mieszczaństwa, wytykał niesprawiedliwości klasowe. Zasłynął jako twórca komedii. Zginął śmiercią samobójczą w 1901 roku na krakowskich Błoniach. Jego najważniejsze utwory to: „Grube ryby", „Dla chleba", „Pan burmistrz z Pipidówki", „Pańskie dziady".

O kawał ziemi

Opowiadanie kryminalne „warszawskiego Sherlocka Holmesa" z pierwszej połowy XX wieku, podane z pierwszej ręki. Daniel Bachrach, aspirant Urzędu Śledczego w Warszawie, wspomina sprawę kryminalną, którą prowadził. Białe tysiącmarkowe banknoty stały się celem fałszerzy pieniędzy. Na początku lat 20. XX wieku misternie wykonane falsyfikaty zalały Polskę. Przez niezwykłe podobieństwo do oryginałów przyjmowały je nawet instytucje finansowe i rządowe. Wszystko wskazywało na to, że główne fabryki znajdowały się za granicą. Znany komisarz śledczy Daniel Bachrach wyrusza do Berlina, by wytropić szajkę oszustów. W misji pomaga mu żydowska konfidentka. Nie spodziewają się, że ich plany może pokrzyżować pewien znajomy z przeszłości... Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów, z których pochodzi. Daniel Bachrach – aspirant Policji Państwowej, Naczelnik Urzędu Śledczego w Nowogródku, detektyw londyńskiej City Police, autor. W latach 20. XX wieku kierował tzw. brygadą fałszerską w warszawskim Urzędzie Śledczym. Był podwładnym komisarza Ludwika Mariana Kurnatowskiego, który, podobnie jak Bachrach, wydał swoje wspomnienia z pracy w formie opowiadań. Bachrach nazywany był warszawskim Sherlockiem Holmesem. Jego kryminalne opowieści drukowane były pierwotnie w prasie w latach 1931-35.

Fałszerze polskich banknotów w Wiesbaden

Powieść przedstawia wydarzenia w Rzymie, w pierwszym wieku, pod koniec panowania Nerona. Rzymski patrycjusz Marek Winicjusz darzy uczuciem chrześcijankę, królewnę ligijską Ligię, która jest zakładniczką. Gdy kobieta nie godzi się na zostanie jego kochanką, mężczyzna postanawia porwać ją z domu dla ubogich chrześcijan. Zostaje ranny, a pomocy i opieki udzielają mu wyznawcy Jezusa, w tym sama Ligia. Zakazana miłość, narażona na niebezpieczeństwa i przeszkody, dała autorowi możliwość stworzenia plastycznego obrazu świata starożytnego, chylącego się ku upadkowi, któremu przeciwstawia się nowa siła - chrześcijaństwo. Powieść początkowo publikowana była w "Gazecie Polskiej" w odcinkach w latach 1895–1896, a także w "Czasie" i "Dzienniku Poznańskim". W 2001 roku została zekranizowana przez Jerzego Kawalerowicza. Henryk Sienkiewicz (1846-1916) - polski nowelista, powieściopisarz i publicysta. Był jednym z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX wieku. W 1905 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury za całokształt twórczości. Jako felietonista warszawski zasłynął pod pseudonimem Litwos, publikując swoje utwory w "Gazecie Polskiej". Wiele podróżował. Pracował jako korespondent w Ameryce Północnej. Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną "Na marne" oraz tendencyjnymi nowelami "Humoreski z teki Worszyłły". Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Jego najważniejsze dzieła to nowele: "Za chlebem", "Janko Muzykant", "Latarnik"; powieści: "Trylogia" ("Ogniem i mieczem", "Potop", "Pan Wołodyjowski", "Quo vadis", "Krzyżacy" oraz "W pustyni i w puszczy".

Quo vadis

Porywająca historia o ludziach, dla których morze jest całym życiem. Autorka opisuje życie marynarzy oraz ich rodzin pozostających na lądzie. Głównym bohaterem powieści jest żegnający się z pracą kapitan żeglugi wielkiej. Mężczyzna w sile wieku zmuszony jest zakończyć karierę z powodu chorego serca. Planuje dopłynąć do Gdyni i zacząć nowe życie na lądzie. Jednak jego ostatni rejs może zakończyć się tragicznie. W trakcie podróży dowiaduje się, że na pokładzie znajduje się bomba. Do wybuchu zostały zaledwie dwie godziny. Rozpoczyna się ewakuacja ludzi, jednak kapitan postanawia nie schodzić z posterunku. Czy mężczyźnie uda się szczęśliwie wrócić do czekającej w napięciu żony? O jego losie przesądzą kolejne minuty... Stanisława Fleszarowa-Muskat – (1919 – 1989) polska powieściopisarka, publicystka, poetka i dramaturg. Po wojnie wyjechała do Gdyni, gdzie zajęła się twórczością literacką oraz pracą w sektorze kultury. Była dziennikarką „Dziennika Bałtyckiego" oraz kierowniczką literacką Teatru Wybrzeże. Debiutowała w 1948 roku poematem historycznym „Sen o morskiej potędze". Przez wiele lat była działaczką PZPR i Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Jej dorobek obejmuje ponad 700 utworów i jest niejednorodny. Fleszarowa-Muskat zasłynęła jako powieściopisarka, choć pisała także poezję oraz utwory o charakterze publicystycznym.

Nie wracają na obiad

Losy duńskiego policjanta, angielskiego lotnika, dwunastoletniej Niemki oraz niemieckiego i rosyjskiego żołnierza splatają się ze sobą za sprawą pogmatwanych okoliczności II wojny światowej. Życiem każdego z nich rządzi przypadek, ale jednocześnie każdy dąży do tego samego celu: chce przetrwać. Wasilij jest wśród pierwszych żołnierzy radzieckich, którzy zdobywają Berlin. Po kapitulacji Niemiec chłopak z przerażeniem patrzy na panujący w zbombardowanym mieście chaos i bestialstwo swoich rodaków. Gdy prosto z tego piekła Wasilij trafia na duńską wyspę Bornholm, którą Rosjanie wyzwalają spod niemieckiej okupacji, odzyskuje spokój i nadzieję. W dodatku na rynku w Rønne dostrzega młodą, piękną kobietę, o której nie jest w stanie zapomnieć. Dziewczyna nie musi się go obawiać. Nie jest kimś, kogo ktokolwiek powinien się bać. Chciałby tylko z nią porozmawiać. Ale nie zna jej języka, a ona nie zna rosyjskiego. Chciałby pokazać jej to na migi, opisać jej piękno, opowiedzieć jej, jak bardzo mu się podoba. Może zdoła ją uspokoić ton jego głosu albo jego łagodne spojrzenie? Czas przed śmiercią to powieść w pięciu częściach. Jesper Bugge Kold jest duńskim pisarzem, dziennikarzem i bibliotekarzem. Zadebiutował w roku 2014 wysoko ocenioną przez krytykę powieścią historyczną „Vintermænd" (Zimowy człowiek), w kolejnych latach opublikował książki „Land i datid" (Kraj w przeszłości) i „Krigsturisten" (Turysta wojenny).

Czas przed śmiercią: część 5

Laura, która chodzi do równoległej klasy, oskarża Różę o coś, co nie jest prawdą. Róża jest smutna. Klara chce pomóc Róży, żeby wszyscy zobaczyli, że Laura kłamie. Niechcący Klara robi jednak coś głupiego. Nagle Klara i Róża na zawsze zostają nieprzyjaciółkami. Line Kyed Knudsen jest duńską autorką książek dla dzieci i młodzieży. Już jako dziesięciolatka marzyła o karierze pisarskiej. Dziś ma na koncie kilka powieści oraz stypendium Pippi, którym w 2007 uhonorowało ją wydawnictwo Gyldendal.

K jak Klara 18 - Nieprzyjaciółka na zawsze

Ktoś strzela do Oscara Chabuta, gdy ten opuszcza dom schadzek na ulicy Fortuny. Spotykał się tam z różnymi kobietami od lat. I dobrze o tym wiedziała jego żona, Jeanne. „Każdy mógł to zrobić. Czyjś mąż lub kochanek. Są jeszcze zazdrośnicy na tym świecie" – odpowiada lakonicznie pani Chabut komisarzowi, gdy ten szuka podpowiedzi, kto chciałby zabić majętnego hurtownika win. Georges Simenon (1903-1989) – belgijski autor powieści kryminalnych oraz psychologiczno-obyczajowych. Swoje pierwsze książki publikował pod pseudonimem Georges Sim. Światową sławę przyniosła mu doskonała seria kryminalna z komisarzem Maigret. Jego powieści to nie tylko intrygujący suspens, ale także obraz francuskiej prowincji i przedmieść Paryża XX wieku. Wiele z jego dzieł doczekało się ekranizacji.rn

Maigret i hurtownik win

Koleje losu pięciorga niezależnych od siebie przestępców, spod pióra znakomitego Bertolda Merwina, pisarza tworzącego na przełomie XIX i XX wieku. Bohaterowie różnią się narodowością, motywami, stylem, a nawet płcią. Ich zadziwiająca pomysłowość i zręczność nie zawsze jednak pozwala uniknąć im kłopotów - są one wszakże wpisane w ich działalność. Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi. W niniejszej publikacji zachowano też oryginalną pisownię. Bertold Merwin - pisarz, dziennikarz, filozof, oficer Legionów Polskich. Po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę jako nauczyciel, pisując jednocześnie dla takich dzienników jak Gazeta Wieczorna, Nowy Głos Polski oraz Słowa Polskiego. Po przejściu na wojskową emeryturę, kontynuował karierę pisarską i nawiązał współpracę z Kurierem Warszawskim i Tygodnikiem Ilustrowanym.

Niebieskie ptaki XX wieku

Poznaj historię Anny Göldi – ostatniej „czarownicy" skazanej na śmierć w Europie. 13 czerwca 1782 roku w Glarus odbyła się egzekucja ostatniej kobiety oskarżonej o czary w Szwajcarii. Annę na szafot zaprowadziły zmyślone zeznania kilkulatki, którą piastowała. Leo Belmont stworzył fabularyzowaną opowieść o życiu i tragicznej śmierci Anny Göldi, ubierając ją w ramy romansu kryminalnego. Jak pisze autor w przedmowie, jest to próba zbudowania pomnika symbolicznej ofierze – jednej z milionów, które zginęły niewinnie, nie rozumiejąc za co. Opowieść o Annie Göldi jest próbą przywrócenia głosu tym, które zostały zapomniane. Przypomina o mrocznych, niechlubnych czasach, gdy żadna z europejskich kobiet nie mogła czuć się bezpiecznie. Jest też przestrogą dla współczesnych. Pokazuje dokąd prowadzą uprzedzenia, naiwność zabobonów i zwykła nienawiść wobec drugiego człowieka. Leo Belmont, właściwie Leopold Blumental (1865 - 1941), polski poeta, pisarz i scenarzysta, tłumacz literatury rosyjskiej i francuskiej. Był autorem kilku powieści m.in."Kapłanka miłości", „W wieku nerwowym", „Sprawa przy drzwiach zamkniętych" , a także wielu wierszy, nowel i satyr. W latach 1907–1913 wydawał czasopismo „Wolne Słowo". Napisał wiele romansów pseudohistorycznych, które w formie sensacyjnej opisywały romanse koronowanych głów. Zajmował się też judaistyką.

Złotowłosa czarownica z Glarus

Ludwik Kurnatowski został oddelegowany do pracy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Petersburgu. Pełnił tam funkcję urzędnika do szczególnych zleceń w policji kryminalnej. We wspomnieniach przedstawia jedną z najbarwniejszych postaci w historii Rosji przełomu XIX i XX wieku – Grzegorza Rasputina. Autor, który poznał osobiście Rasputina, opisuje jego drogę od nieco dziwacznego chłopa do faworyta rodziny carskiej. Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi. W niniejszej publikacji zachowano oryginalną pisownię. Ludwik Marian Kurnatowski (1868-1940) – polski pisarz, wysoki urzędnik Policji Państwowej. Karierę śledczego zaczął jeszcze przed I wojną światową, kierując Kancelarią Urzędu Śledczego w Warszawie. Podczas I wojny światowej służył w policji moskiewskiej. Po odzyskaniu niepodległości wrócił do Warszawy, gdzie pełnił funkcję nadkomisarza i zastępcy naczelnika Urzędu Śledczego. W międzywojniu prowadził wiele znanych spraw kryminalnych. Z jego udziałem rozbito kilka lokalnych gangów. Swoje wspomnienia z pracy w policji zebrał i opublikował na początku lat 30. XX wieku. Jego opowiadania oparte na faktach ukazywały się także w prasie. Zmarł 23 stycznia 1940 roku, spoczywa na Powązkach w Warszawie.

Demon carskiej Rosji

Kathrine zostaje uprowadzona ze swojego mieszkania przez seryjnego mordercę, a policja szybko zatrzymuje podejrzanego. Wkrótce okazuje się, że trop jest błędny. Śledczy Felix Jørgensen jest przekonany, że trafił na właściwy ślad, gdy okazuje się, że jeden z ginekologów otrzymał zakaz wykonywania zawodu z powodu narażania życia pacjentek. Trop prowadzi do opuszczonego domu na wyspie Lolland. Czy Kathrine właśnie tam przebywa i czy morderca zorientował się, że policja zastawiła na niego pułapkę? Czy Felixowi uda się uratować policjantkę i wyciągnąć ją ze szponów sadystycznego oprawcy, zanim będzie za późno? Black notice jest powieścią kryminalną składającą się z pięciu rozdziałów. Historia została częściowo oparta na prawdziwych wydarzeniach. Lotte Petri jest duńską autorką kryminałów, znaną dzięki doskonałemu połączeniu napięcia ze szczegółowymi opisami pracy z zakresu medycyny śledczej. Za powieść „Black Notice" była nominowana do nagrody publiczności targów kryminalnych w Horsens w Danii.

Black Notice

Black notice: część 5

Powieść, która powstała na orginalnym podłożu, nie goni za efaktami mającymi na celu jedynie sensację i rozrywkę czytelnika. Jest ona rozwiązaniem misternie trudnej zagadki psychologicznej. "Zatrzymała się na środku sali. Z jej białych ramion, niby z marmuru toczonych, opadła tunika grecka. Obnażyły się okrągłe piersi, wznoszące się szybko upojeniem tanecznym. Oczy jej, podniesione w górę, biegły w jakowąś dal niezmierną. Nie widziała zachwyconych oczu dokoła. Nie słyszała szmeru podziwu. Goniła jeszcze słuchem dźwięki klawiszy, po których biegły wprawne ręce Andrzeja... Naraz stała się rzecz dziwna. Ukląkł przed nią z modlitewnie złożonymi rękoma młody malarz. Rumieniec gorący wybił mu na twarz. Jakby w ekstazie wołał: - Nigdy piekniejsze stopy nie dotykały ziemi! Jesteś wcieleniem wszystkich marzeń poetów. Za twój jeden uśmiech człowiek na śmierć się waży. Twój taniec jest mową. Opowiada o czarach, których nie wyda słowo, ani pędzel. Szczęśliwym jest ten, który widzi cię w tańcu... Słowa płynęły z jego ust, jak hymn modlitewny. Splatały się w harmonię dźwięków, w improwizację duszy szcytnej, poruszonej do głębi..." Leo Belmont – polski eseista, poeta, prozaik, znawca i tłumacz literatury francuskiej i rosyjskiej. Urodził się w rodzinie żydowskiej. W 1892 został wpisany na listę adwokatów przysięgłych w Petersburgu. Zarówno podczas pobytu w Rosji do 1904 jak i w Warszawie kontynuował działalność literacką i prawniczą. Był m.in. radcą prawnym Związku Artystów Scen Polskich i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Był autorem kilku powieści. Zajmował się też judaistyką.

Diablica

Lato. Na dworze pani Ramockiej goście beztrosko spędzają wakacyjny czas. Organizowane są wycieczki, znajomi dyskutują na różne tematy, grają w karty, tańczą. Problemy finansowe zmuszają panią Ramocką do podjęcia trudnej – także ze względów sentymentalnych, związanych z pamięcią o zmarłym mężu – decyzji o sprzedaży lasu. Wiadomość wywołuje niepokój wśród okolicznych mieszkańców. Ramocka stara się utrzymać sprawę w tajemnicy, ale wiadomość jest szybko przekazywana z ust do ust. Kobieta powierza losy sprawy młodemu krewnemu, Józefowi. Ten rozmawia o lesie z gromadą wiejską oraz jeździ w interesach do Warszawy. Tymczasem chłopi niszczą las, pojawiają się wyzwiska i pogróżki. Józef bezskutecznie próbuje wytropić sprawców. Niedługo potem zostaje zabity. Rozpoczyna się śledztwo. Wiadomo, że Józef zmarł od rany zadanej ostrym narzędziem w szyję, a równocześnie, w innej stronie lasu, padł strzał... Powieść obfituje w plastyczne opisy krajobrazów i żywe dialogi. Na uwagę zasługuje także realistyczne odtworzenie codzienności. Wacław Sieroszewski (1858-1945) – pisarz, podróżnik, etnograf, działacz niepodległościowy. W wielu swoich utworach prozatorskich opisywał życie na Dalekim Wschodzie. Choć kojarzony jest głównie jako autor powieści, tworzył też książki naukowe, w których opisywał życie społeczności azjatyckich. Dziś już nieco zapomniany, niegdyś bardzo popularny, twórczość Sieroszewskiego była ceniona przez krytyków oraz kolegów po piórze. Zarówno teksty kierowane do dzieci, jak i te napisane dla dorosłych, cieszyły się dużą poczytnością.

Zacisze

Malou nie może wejść do kryjówki chłopaków. Mówią, że od niej śmierdzi. Klara uważa, że nie powinni tak mówić. Biedna Malou. Ale gdy Malou bije Łukasza, wszyscy obracają się przeciwko niej. Klara sama nie wie co o tym wszystkim myśleć. Czy w dalszym ciągu jest jej szkoda Malou? SAGA STRIBEDE jest serią pasjonujących książek dla dzieci, które już potrafią czytaći potrzebują bardziej wymagających tekstów. Indeks czytelności w książkach CALSENS STRIBEDE jest zróżnicowany, ale wszystkie książki są łatwe do czytania. Obliczenie indeksu czytelności nie zawsze odpowiada stopniu trudności książki, z tego powodu postaraliśmy się aby książki były dostępne dla grupy docelowej dzieci które są już trochę wprawione w czytaniu, dostosowując ich trudność w inny sposób. Słownictwo zastosowane w książkach jest szczególnie łatwo rozpoznawalne. Zastosowano również dużą, otwartą i łatwą do czytania typografię. Jednocześnie książki są bogato ilustrowane, tak aby ilustracje funkcjonowały jako pomoc w czytaniu. x

K jak Klara 5 - Wszystkie za jedną!

Nasz świat wypełniony jest bólem, cierpieniem i troskami, z którymi borykamy się każdego dnia. Świat Czarnej ćmy niczym się w tym aspekcie nie różni, bo jest odbiciem naszej rzeczywistości. Miłość, śmierć i lawinowe usterki systemu są uniwersalnymi elementami naszego świata, więc zaparz sobie herbatę, usiądź wygodnie i stań się obserwatorem ogromnej machiny wydarzeń Czarnej ćmy, zbudowanej z tych samych kół zębatych, które wszyscy dobrze znamy. Większość nastolatków funkcjonuje w normalnym, zachowawczym trybie, ale nie Peter Liebstick, chłopiec z Atlanty w stanie Georgia, którego wiara w Miłość pisaną wielką literą popchnie do czynów nadludzkich i karze zakwestionować nasze człowieczeństwo. W imię Miłości wyruszy on w podróż przez całą długość Stanów Zjednoczonych, aby znaleźć odpowiedzi na pytania, których czasami warto nie zadawać. Wplątany w intrygę, której rozmiar przekracza granice najśmielszych oczekiwań, Peter zmierzy się z wielkim złem i przerażającą prawdą. Przygotuj się na przeprawę przez osiem stanów i tysiąc dwieście kilometrów, której towarzyszyć będzie tylko jeden symbol. Symbol, który wielu kosztować będzie najwyższą cenę. Wsłuchaj się w dźwięk trzepoczących skrzydeł czarnej ćmy.

Czarna Ćma

Gdy patrzymy w czas miniony – ten codziennie wpisywany w ludzkie twarze, zaklęty w starych fotografiach, przekuwany mozolnie w muzykę, kłębiący się w kielichach martwych klepsydr – wciąż nie mamy pewności, czy to, że jesteśmy, ważniejsze jest poprzez to, że byliśmy, czy poprzez to, że jeszcze (przez czas jakiś) będziemy? Co od świata wzięliśmy – czy to, co mu daliśmy? Czy lepszy był wtedy, gdy do niego wchodziliśmy, czy teraz, gdy powoli go opuszczamy i nic już nie mamy do stracenia? Nocne upojenie przeszłością trwało krótko. Pomagał alkohol, napędzała stara studencka piosenka, która niepotrzebnie przywołała „tę naszą młodość”. Może dlatego tak szybko umierają takie spotkania. Nie zabija ich pamięć, tylko bezradność. Wspólnota bezradności. Ostatni kieliszek szampana, spacer parkową aleją, milczący dzwon na kościelnej wieży, wszystko to ma siłę wieczności. Bo kolejnego spotkania w tym składzie już nie będzie, a odległość zmieszana z czasem oznacza zwykle małą śmierć… „Miniatury” są próbą opisania zmiennej i zmieniającej się rzeczywistości, próbą uchwycenia tej zmienności poprzez głos pojedynczego człowieka zmagającego się z tym wszystkim, co przynosi codzienność. Zachowanie w świadomości tego, co czujemy i myślimy, realizując swój własny scenariusz czasami nazywany losem... Krótkie opowiadania czasami lepiej niż inne narzędzia opisują rzeczywistość…

Miniatury

Z tego audiobooka dowiesz się, jak prowadzić skuteczną walkę duchową; jak odnosić zwycięstwo nad Diabłem i jak odnaleźć się w świecie duchowym jako nowonarodzony chrześcijanin. Dzięki temu zbiorowi wykładów Johna Osteena poznasz historii wielu osób, których życie zostało odmienione na zawsze przez proste podążanie za wskazówkami opisanymi w Ewangelii. Ten zbiór obejmuje książki: „Burzenie warowni” „Jak okazywać zwycięstwo nad Szatanem” „Jak płynąć w ponad ponadnaturalnym” O autorze John Osteen (1921–1999) służył jako pastor, ewangelista, nauczyciel i pisarz. Przez blisko 50 lat służył kościołom chrześcijańskim na całym świecie, podróżując i głosząc biblijne prawdy na temat Bożej miłości, uzdrowienia i życia pełnego zwycięstwa, wiary i mocy. Założył kościół Lakwewood Church w Houston, stanie Texas, określany przez wielu jako „Oaza miłości dla strudzonego świata”, gdzie jego rodzina kontynuuje służbę dla kilkudziesięciotysięcznego zgromadzenia. Przełomowym wydarzeniem w biografii Johna Osteena było osobiste doświadczenie chrztu w Duchu Świętym. Przeżycie to całkowicie zmieniło jego rozumienie tego, jakie powinno być nowotestamentowe chrześcijaństwo. W jego życiu i służbie zaczęły objawiać się dary Ducha Świętego. John Osteen stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych dwudziestowiecznych nauczycieli wiary, a jego pełne mocy przesłanie dotarło do za pośrednictwem telewizji, radia i książek do milionów odbiorców na całym świecie. John Osteen pozostawił po sobie niezwykle wartościowe duchowe dziedzictwo, z którego możemy czerpać do dzisiaj.

Burzenie warowni

Komisarz Konstanty Podbiał wyjaśnia sprawę morderstwa dyrektora jednej z korporacji w Warszawie. Jednocześnie sam mierzy się z problemami w życiu prywatnym. Portale plotkarskie rozpisują się na temat jego rozstania z żoną. Popularna aktorka odeszła od oficera, a na domiar złego na planie serialu, w którym gra dochodzi do makabrycznego odkrycia. Czy wszystkie wydarzenia mogą być ze sobą powiązane? Aby znaleźć rozwiązanie, należy cofnąć się do złotych lat małych kin. Co przyniesie podróż do nieodległej przeszłości? Zapraszamy na wieczorny seans... Krzysztof Beśka (ur. 1972) – polski pisarz, poeta, dziennikarz i autor słuchowisk radiowych. Pochodzi z Mrągowa. Jest absolwentem filologii polskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. Jako prozaik zadebiutował w 2004 roku powieścią „Wrzawa". Jest laureatem Literackiej Nagrody Warmii i Mazur „Wawrzyn" oraz „Wawrzyn" Czytelników za powieść „Fabryka Frajerów" (2009).

Wieczorny seans

Nowa, uwspółcześniona wersja klasycznej opowieści, pełnej zaskakujących przygód o dorastaniu i odkrywaniu największej z tajemnic – kim jesteśmy. Barwna historia, w której poznajemy cały sykl życia Promyczka. Na początku uczy się latać i świecić, poznaje czym jest odpowiedzialność i ponosi konsekwencje swoich pomyłek. Dalej wchodzi w dorosłe życie i zakłada własną rodzinę. Świetliki nie żyją długo. Za życia latają ze swoimi latarniami i świecą ludziom w ciemnościach - tym dobrym i tym złym. Tym dobrym, żeby nie zbłądzili. Tym złym, aby odnaleźli drogę. A kiedy ich życie chyli się ku końcowi, w miejscu w którym zasypiają wyrasta stokrotka. "Nad posłusznymi świetlikami czuwa Bóg, więc nic złego nie może im się przytrafić. A gdyby nawet im się coś przytrafiło, to i dobrze, bo to znaczy, że Bóg wie co robi i nie wypada świetlikom zbyt długo płakać i narzekać". Jan Karafiát czeski ksiądz i pisarz. W latach 1875–1895 był księdzem w Wielkiej Lhocie. Po dwudziestu latach pracy w tamtejszej parafii przeniósł się do Pragi, gdzie przede wszystkim pracował nad rewizją jednej z wersji Pisma Świętego. Jest autorem pierwszej bajki dla dzieci w języku czeskim Broučci (Świetliki), którą napisał w roku 1876. Książkę wydał anonimowo na własny koszt. Po siedemnastu latach, w 1893 została ona ponownie odkryta i rozpropagowana przez pisarza Jana Herbena.

Świetliki

Wilanów pod Warszawą, lata 30. XX w. Do inspektora Bernarda Żbika przychodzi jego przyjaciel, doktor Piotr Breda. Jest wyraźnie zdenerwowany i czegoś się obawia. W teczce nosi nabity rewolwer. Breda zaprasza Żbika na urlop do swojej willi „Gong” w Wilanowie. Już wkrótce zaczną się w niej dziać dziwne rzeczy, które postawią Żbika przed trudną zagadką do rozwiązania. To czwarty tom o przygodach inspektora Bernarda Żbika.

Inspektor Bernard Żbik

Dom tajemnic w Wilanowie

Koniec XIX-wieku. Łódź spowija dym wielkich kominów rozkwitających fabryk włókienniczych. Obok nieciekawych spelunek i ciemnych zaułków wyłaniają się reprezentatywne pałace bogaczy. Niespodziewana tragedia spotyka fabrykanta Friedricha Neumanna. Pod osłoną nocy porywacz atakuje jego sześcioletniego syna. Wkrótce okazuje się, że porwanie chłopca rozpoczyna serię tajemniczych zniknięć. Bez wieści przepada dziecko innego fabrykanta, a także zlicytowany szlachcic odwiedzający miasto. Śledztwo przejmuje prywatny detektyw Stanisław Berg. Czas nagli, a okoliczności stają się coraz bardziej problematyczne. „Trzeci bieg Styksu" to pierwszy tom cyklu o Stanisławie Bergu, utrzymanym w klimacie retro. Kontynuację historii poznasz w kolejnych powieściach z serii: „Pozdrowienia z Londynu" oraz „Dolina popiołów". Krzysztof Beśka (ur. 1972) – polski pisarz, poeta, dziennikarz i autor słuchowisk radiowych. Pochodzi z Mrągowa. Jest absolwentem filologii polskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. Jako prozaik zadebiutował w 2004 roku powieścią „Wrzawa". Jest laureatem Literackiej Nagrody Warmii i Mazur „Wawrzyn" oraz „Wawrzyn" Czytelników za powieść „Fabryka Frajerów" (2009).

Stanisław Berg

Trzeci brzeg Styksu

rank|desc

publishdate|desc

publishdate|asc

rating|desc

title|asc

audioduration|desc

audioduration|asc

Polski

BookBeat lets you enjoy over 1 million audiobooks and e-books on your mobile or tablet. Try for free!

BookBeat - Audiobooks and e-books directly in the mobile. Try for free!

Unless you're out on an adventure, it's better to sign up at the website of {country}.

Polski

About us

Follow us

Help and contact

Information

BookBeat

Download BookBeat