Tomek mieszka z chorą matką w ubogiej chacie. Złośliwy wiatr północny wydmuchuje mu z miski mąkę, której chłopiec chciał użyć do przygotowania jedzenia. Tomek postanawia spotkać się z wiatrem i uświadomić mu, jak duże zło uczynił. Droga jest długa i pełna niebezpieczeństw. Tomek ratuje dwóch ludzi przed wilkami, po czym przeprawia się przez strome góry. Tam spotyka zbójników, którzy siłą zatrzymują go w swojej pieczarze. Chłopiec wykonuje dla nich niewolniczą pracę. Pewnego dnia zdobywa się na odwagę i ucieka. W innej części pieczary spotyka śliczną dziewczynę, która również została porwana przez zbójców. To córka wiatru północnego. Tomek ucieka, ale nie udaje mu się uratować królewny. Obiecuje jej, że powróci. Niedługo potem spotyka się ze srogim wiatrem.
Droga do szczęścia będzie jeszcze długa i wiele zdąży się wydarzyć. Tomek uczy się, popełnia błędy, ale także potrafi wyciągnąć z nich wnioski. Historia, która uczy, że dobro i uczciwość popłacają.
Wacław Sieroszewski (1858-1945) – pisarz, podróżnik, etnograf, działacz niepodległościowy. W wielu swoich utworach prozatorskich opisywał życie na Dalekim Wschodzie. Choć kojarzony jest głównie jako autor powieści, tworzył też książki naukowe, w których opisywał życie społeczności azjatyckich. Dziś już nieco zapomniany, niegdyś bardzo popularny, twórczość Sieroszewskiego była ceniona przez krytyków oraz kolegów po piórze. Zarówno teksty kierowane do dzieci, jak i te napisane dla dorosłych, cieszyły się dużą poczytnością.
